Ο πολιτικός χρόνος τρέχει…

Το απόγευμα της 18ης του περασμένου Δεκεμβρίου ο Θοδωρής Ηλιόπουλος, βρισκόμενος στο κέντρο της Αθήνας, κοντά στον χώρο όπου την ίδια στιγμή επεισόδια εκτυλίσσονται, ανάμεσα σε πλήθος ανθρώπων, οι οποίοι παρακολουθούν τα όσα διαδραματίζονται, συλλαμβάνεται από τις αστυνομικές δυνάμεις. Εν μέσω των διαμαρτυριών του συγκεντρωμένου πλήθους, αλλά και δημοσιογράφων που κάλυπταν τα γεγονότα –ενδεικτική η περίπτωση ρεπόρτερ του «ΣΚΑΪ», κατά τη διάρκεια ζωντανής αναμετάδοσης–, οι οποίοι επεσήμαιναν ότι ουδεμία συμμετοχή είχε στις μαινόμενες συγκρούσεις, ο Θ. Ηλιόπουλος πέφτει θύμα τις βαναυσότητας των ανδρών των ΜΑΤ. Οδηγείται στη Γενική αστυνομική Διεύθυνση, όπου έκπληκτος βλέπει να του προσάπτεται πληθώρα σοβαρών κατηγοριών. Σύντομα κρίνεται προφυλακιστέος·  παραμένει έκτοτε έγκλειστος στις φυλακές. Είναι πλέον ο μόνος που εξακολουθεί να κρατείται για τα γεγονότα του Δεκεμβρίου, αφού τελευταίως οι αρμόδιοι έκριναν πως η κράτηση του θα πρέπει να παραταθεί για ένα ακόμη εξάμηνο· αιτιολόγησαν δε την απόφαση τους, υπογραμμίζοντας ότι ο κατηγορούμενος –για τον οποίον σημειώνουν πως με τις ενέργειες του «τραυμάτισε τη Δημοκρατία»– δεν επέδειξε μεταμέλεια.

Και, όντως, ο Θ. Ηλιόπουλος ουδέποτε δήλωσε τη μεταμέλεια του, απλά επειδή ουδέποτε απεδέχθη τα όσα του καταμαρτυρούν· αλλά αντίθετα εξαρχής διακήρυττε την αθωότητα του, γεγονός, προφανώς, ανεπίτρεπτο που, σύμφωνα πάντοτε με την ακατανίκητη λογική των αξιότιμων δικαστών, ισοδυναμεί με «απουσία μεταμέλειας» –  μίλησε κανείς για το τεκμήριο της αθωότητας; Ο κατηγορούμενος αποδεικνύεται αδίστακτος, τολμά και αμφισβητεί τις καταθέσεις των αστυνομικών οργάνων! Συνιστούν αυτές, άλλωστε, το μόνο επιβαρυντικό στοιχείο εναντίον του, παρότι τα όργανα τις τάξεως δεν κατόρθωσαν ενώπιον της ανακρίτριας, και προτού αυτή τους υποδείξει τον «ένοχο», να ανακαλέσουν στη μνήμη τους το πλέον χαρακτηριστικό στοιχείο της εμφάνισης του, τη μακριά γενειάδα και το κοτσιδάκι όπου ήταν πιασμένα τα μαλλιά του – στοιχείο που, εδώ που τα λέμε, είναι, ευλόγως, από μόνο του ενοχοποιητικό, όταν η Δικαιοσύνη ασχολείται με τρίχες, εκτός βέβαια και αν ο κατηγορούμενος συν τοις άλλοις φορά και ιερατικά άμφια. Επρόκειτο για το ίδιο πρόσωπο που, με το πρόσωπο ακάλυπτο, φέρεται να εκτόξευε εναντίον τους παντός είδους αντικείμενα, πρωτοστατώντας στα επεισόδια, για ώρες συνεχόμενες – πρόκειται για τις ίδιες ώρες, όπου μάρτυρες καταθέτουν ότι ο κατηγορούμενος βρισκόταν αλλού.

Αλλά βέβαια οι καταθέσεις των αστυνομικών διέπονται από μεγαλύτερη φερεγγυότητα εν συγκρίσει με τις μαρτυρίες των κοινών θνητών και δεν είναι η πρώτη φορά όπου κάποιος διώκεται με μόνες αυτές ως «πειστήριο». Τέτοιες περιπτώσεις με κατηγορητήρια που θεμελιώνονται εξ ολοκλήρου σε χαλκευμένα στοιχεία έχουμε επανειλημμένως δει να καταρρέουν στο παρελθόν κατά την εκδίκαση των σχετικών υποθέσεων. Ας αναφέρουμε ενδεικτικά την περίπτωση του Simon Chapman, ο οποίος χρειάστηκε να παραμείνει προφυλακισμένος για 6 μήνες, προτού οι δικαστές κατορθώσουν να διακρίνουν, αυτό που οι απλοί άνθρωποι είχαν προ πολλού δει σε σχετικό βίντεο της ΕΤ3, όπου οι άνδρες των ΜΑΤ εμφανίζονται να συγκεντρώνουν πλήθος από τσάντες με μολότωφ που περισυλλέγουν από το θέατρο των επεισοδίων, και να τις «φορτώνουν» στον εμβρόντητο, χτυπημένο από τα γκλομπ τους, διαδηλωτή· ή πιο πρόσφατα εκείνη την περίφημη του φοιτητή με τα «πράσινα παπούτσια». Και για κάθε υπόθεση που τυχαίνει να δει το φως της δημοσιότητας υπάρχουν ποιος ξέρει πόσες παρόμοιες, όπου όσοι, άθελα τους, καθίστανται πρωταγωνιστές δεν συλλαμβάνονται από το φακό – συλλαμβάνονται όμως από τις δυνάμεις της τάξεως.

Ζητάμε την αποφυλάκιση του Θ. Ηλιόπουλου, έχοντας πειστεί για την αθωότητα του. Αλλά αφού συνιστά σύνηθες φαινόμενο διάφορες περιθωριακές, εντός ή εκτός εισαγωγικών, ομάδες να αιτούνται της απελευθέρωσης κρατουμένων, θα είναι αρκετοί όσοι στα λεγόμενα μας θα αντιτείνουν: «Kι εμάς τι μας νοιάζει για το φίλο σας; Τα έχουμε ξανακούσει». Στο ερώτημα αυτό θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε στη συνέχεια, έχοντας ήδη έως το τρέχον σημείο παραθέσει, νομίζουμε, ορισμένα επιχειρήματα, ευελπιστώντας ότι θα καταδειχθεί πως η αλληλεγγύη που εκφράζουμε δεν είναι «ελεημοσύνη», πρόκειται εδώ για μια κίνηση πολιτική· για μια υπόθεση πολιτική, για μια υπόθεση, δηλαδή, που αφορά τον καθένα. Αλλά ας αρχίσουμε προασπιζόμενοι τη στοιχειώδη λογική: Οι κινητοποιήσεις των φυλακισμένων του περσινού Νοεμβρίου έληξαν με τις εξαγγελίες του τότε υπουργού δικαιοσύνης Χατζηγάκη, ο οποίος δεσμευόταν για τη λήψη μέτρων, υποσχόμενος την αποσυμφόρηση των φυλακών, τη βελτίωση των άθλιων συνθηκών κράτησης. Ο Διάδοχός του βουλευτής Κέρκυρας κος Δένδιας τι έχει πράξει ως προς την υλοποίηση των εν λόγω εξαγγελιών; Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος προφυλακίστηκε με την αιτιολογία ότι είναι ύποπτος τέλεσης νέων αδικημάτων, παρότι διατηρεί λευκό ποινικό μητρώο· παρόλο που είναι γνωστός ο τόπος διαμονής του. Θα μπορούσε κάλλιστα να αφεθεί ελεύθερος έως την τέλεση της δίκης, προκειμένου, συν τοις άλλοις, να μην επιδεινώνεται περεταίρω το πρόβλημα του συνωστισμού στα κατ’ ευφημισμόν αποκαλούμενα «σωφρονιστικά καταστήματα», όπου οι κρατούμενοι στοιβάζονται σε συνθήκες ανεπίτρεπτες. Αντ’ αυτού παράτυπα κρατείται, γιατί άραγε; Επειδή «τραυμάτισε τη Δημοκρατία», ισχυρίζονται όσοι συστηματικά, κατ’ εξακολούθησιν, «τραυματίζουν» τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις θεμελιώδεις ελευθερίες. Όσοι υπηρετούν πιστά το παρόν ολιγαρχικό καθεστώς, υπεραμύνονται αυτού και ταυτοχρόνως των δικών τους προνομίων που από αυτό απορρέουν, μεριμνούν, ούτως ώστε να μένει η δημοκρατία στο απυρόβλητο, αλώβητη. Κανείς, ούτε και οι ίδιοι, δεν μπορεί να την πλήξει· αφού ουδείς δύναται να «τραυματίσει» κάτι που απλά δεν υφίσταται.

Ο Θ. Ηλιόπουλος ήδη μετρά 8 μήνες έγκλειστος. Όταν με την εκδίκαση της υπόθεσης φανεί η σαθρότητα του κατηγορητηρίου, αυτό καταρρεύσει εξαιτίας της παντελούς απουσίας στοιχείων, θα λάβει ο αθωωθέντας κάποια «αποζημίωση»; Θεωρείται το διάστημα των 8 μηνών μεγάλο ή μικρό; Θα έχουν άραγε εντός των επομένων 8 μηνών διεξαχθεί πρόωρες εκλογές; Ο Θ. Ηλιόπουλος τη στιγμή που οι γραμμές αυτές γράφονται συμπληρώνει 20 ημέρες απεργίας πείνας. Είναι 20 μέρες πολλές ή λίγες; Πόσο μετράνε σε «πολιτικό χρόνο»; Ο κος Νίκος Δένδιας, καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός για υποθέσεις, όπως αυτή του Θ. Ηλιόπουλου, σε διάστημα λίγων ημερών –ας πούμε 20– προσέθεσε στο ενεργητικό του μια σειρά σπουδαίων επιτευγμάτων. Προσφάτως παρουσιάστηκε στην Κέρκυρα η προμελέτη για την κατασκευή αερολιμένος στην περιοχή της Λευκίμης, υπόθεση την οποία ο υπουργός έχει ταυτίσει με το άσπιλο πρόσωπό του – πρόκειται για ένα έργο-αναπτυξιακό δώρο στους ιθαγενείς της περιοχής, οι οποίοι στην πλειονότητα τους φαίνεται να το αποδέχονται ασμένως, και που πολλοί ισχυρίζονται ότι είναι αδύνατο να γίνει, ενώ αν γίνει είναι πρόδηλο ότι θα σημάνει μιαν ασύλληπτη οικολογική καταστροφή για το σύνολο του νησιού. Επίσης ο κος Ν. Δένδιας πέρασε στη βουλή το περιβόητο νομοσχέδιο για τις κουκούλες·  και ακόμη προωθούνται οι γνωστές ρυθμίσεις  για την απρόσκοπτη συνεχή χρήση των καμερών σε δημόσιους χώρους, τη συλλογή και διατήρηση από τις διωκτικές αρχές του DNA πολιτών κλπ. Ο κος Ν. Δένδιας κινδυνεύει από δήμαρχος να γίνει κλητήρας, κατά το κοινώς λεγόμενο. Σημαντικό τμήμα του ακροατηρίου της νέας δημοκρατίας τείνει ευήκοον ους προς το ΛΑΟΣ. Ο εσωκομματικός αντίπαλος του κου Ν. Δένδια, του οποίου στην εκλογική αναμέτρηση του 2007 είχε επικρατήσει με βραχεία κεφαλή, κος Στέφανος Γκίκας, μέχρι πρότινος εκπρόσωπος τύπου του υπουργείου εθνικής άμυνας, πρώην αρχιπλοίαρχος του πολεμικού ναυτικού και με έτοιμη εκλογική πελατεία, προίκα από τον πρώην υπουργό της κυβέρνησης Μητσοτάκη, και επίσης στρατιωτικό, πατέρα του, φαντάζει ως μια ιδιαιτέρως θελκτική επιλογή για το εν λόγω ακροατήριο.

Αλίμονο, όμως, ας είμαστε σοβαροί. Ο Θ. Ηλιόπουλος δεν είναι πια και τόσο σημαντικός. Η απελευθέρωση του ή μη δεν θα κρίνει την επανεκλογή ή μη του κου Ν. Δένδια, του οποίου η απελευθέρωση από τα δεσμά των εσωκομματικών ισορροπιών δεν αναμένεται. Ο κος Ν. Δένδιας είναι ένας πραγματιστής πολιτικός· γεγονός που δεν μπορεί παρά να σημαίνει ότι αντιμετωπίζει τους ανθρώπους ως πράγματα. Αλλά, τέλος πάντων, ο Θ. Ηλιόπουλος είναι σημαντικός για εμάς. Μεταξύ άλλων λόγων επειδή η περίπτωση του δεν αφορά μόνο τον ίδιο, επειδή στη θέση του θα μπορούσαμε να βρεθούμε εμείς, να βρεθεί σχεδόν ο οποιοσδήποτε. Βέβαια κατανοούμε ότι σε μια κοινωνία που αναδεικνύει ως αντιπροσώπους της ανθρώπους που συγχέουν τα κοινά με το προσωπικό όφελος, την –ειρωνεία! –«πολιτική» τους επιβίωση, το να θέτεις τον εαυτό σου στη θέση του άλλου δυσχεραίνεται. Αλλά, για να παραθέσουμε εδώ μια αποστροφή από την πρώτη επιστολή του Θ. Ηλιόπουλου μέσα από τη φυλακή, «το να «παίρνεις θέση», να μην κλείνεσαι στο εγώ σου, να βγαίνεις από την ατομική σου περίπτωση, είναι η υπεύθυνη στάση ενός συνειδητοποιημένου πολίτη». Κάνουμε, λοιπόν, έκκληση, απευθυνόμενη προς όλους να το ξανασκεφτούν· και απαιτούμε…

…την άμεση αποφυλάκιση του άδικα προφυλακισμένου Θοδωρή Ηλιόπουλου, βρισκόμενου σε απεργία πείνας από τις 10/7

www.aytonomoikerkyras.blogspot.com

Γαλλία: ριζοσπαστικοποίηση των εργασιακών αγώνων

Στη Γαλλία, μετά τις καταλήψεις και το “bossnaping”, οι αγώνες εργαζόμενων κλιμακώνονται με νέες μορφές αντίστασης: Απειλή καταστροφής της παραγωγής (stocks), απειλή  χημικής μόλυνσης, απειλή εκτίναξης εργασιακών χώρων με φιάλες αερίου (τρία εργοστάσια την τελευταία εβδομάδα)…Mediaτικό τρικ για να γνωστοποιήσουν τα αιτήματα τους και να ασκήσουν τη μέγιστη πίεση, ή γέννηση ενός νέου κινήματος με νέα, πιο ριζοσπαστικά εργαλεία για τους εργασιακούς αγώνες?

Ο Sarkosy (με αφορμή το Νόμο του για την απαγόρευση γενικής απεργίας στα μέσα μαζικής μεταφοράς) δήλωνε τον προηγούμενο Ιούλιο ότι «πλέον, στη Γαλλία, όταν γίνεται μια απεργία, κανείς δεν το παίρνει χαμπάρι». Λίγους μήνες αργότερα,  τον Απρίλιο 2009, σε μια συνέντευξη για την οικονομική κρίση και τις γενικευμένες απολύσεις αλλά και το “bossnaping”, ο πρώην Πρωθυπουργός Dominique de Villepin είχε μιλήσει για «επαναστατικό κίνδυνο».

Τα επίσημα στοιχεία επιβεβαιώνουν μια ριζοσπαστικοποίηση των απεργιών, που δεν αφορά τόσο τον αριθμό τους, όσο την αύξηση της διάρκειας τους και του ποσοστού συμμετοχής των εργαζομένων σε αυτές, καθώς και στις νέες μορφές πίεσης.

Παράλληλα, ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι η παρουσία αντιπροσώπων του προσωπικού, και ειδικά των συνδικαλιστικών εκπροσώπων στους εργασιακούς χώρους έχει καταλυτικό ρόλο στην συλλογική κινητοποίηση των εργαζομένων. Σύμφωνα με τα στοιχεία των Εταιρικών Διευθύνσεων, μόνο15% των επιχειρήσεων που δεν έχουν κανένα εκπρόσωπο προσωπικού έχουν πραγματοποιήσει  απεργιακή κινητοποίηση τα τελευταία τρία χρόνια, ενώ το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο 19% στις επιχειρήσεις που έχουν μόνο εκλεγμένους αντιπροσώπους, και φτάνει στο  50% στις επιχειρήσεις που έχουν συγχρόνως και συνδικαλιστικούς εκπροσώπους, και εκλεγμένους αντιπροσώπους…»

Τέλος, αξιοσημείωτη είναι η σημερινή είδηση της δικαίωσης των εργαζομένων της JLG, οι οποίοι, μετά από μαζικότατη απεργία και κατάληψη για τρεις συνεχόμενες εβδομάδες, αλλά και από τοποθέτηση φιαλών αερίου στο εργοστάσιο και απειλή εκτίναξης του, κέρδισαν τελικά τις 30.000 ευρώ αποζημίωση που διεκδικούσαν για τον καθένα από τους 53 εργάτες που θα απολυθούν το Σεπτέμβριο.       Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009

Αναλυτικά στοιχεία στο: Relations professionnelles et négociations d’entreprise (2007), Darès [PDF].
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1059424

κείμενο για τη φασιστική απόπειρα του ΟΤΕ κατά της λειτουργίας του athens.indymedia.org
[απο την ομάδα sid]

Για να μην ξεχνιόμαστε…

Το σκηνικό που στήνεται αυτό το διάστημα γύρω από τους κινδύνους της
“ανεξέλεγκτης” πληροφορίας στο διαδίκτυο, δεν είναι ούτε κάτι χθεσινό,
ούτε κάτι μεμονωμένο. Η κοινωνία της διαρκούς επιτήρησης και του
ηλεκτρονικού χαφιέ θεσμοθετείται μέρα με τη μέρα και αν αυτό ακούγεται
εξωπραγματικό, ας ρίξουμε μια ματιά σε τι ήδη συμβαίνει σε άλλες χώρες του
κόσμου, αλλά και στα μέρη μας.

*
Δύο μόλις μήνες πριν, η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπάθησε να περάσει νόμο ο
οποίος δίνει το δικαίωμα στις εταιρίες παροχής internet να καθορίζουν σε
ποιες ιστοσελίδες θα έχουμε πρόσβαση και σε ποιες όχι. Το κριτήριό τους
θα ήταν το..γούστο τους και φυσικά από που θα αποκομίζουν περισσότερα
κέρδη.

*
Τα καρτέλ της βιομηχανίας μουσικής και κινηματογράφου μηνύουν με
τεράστια πρόστιμα για “παράνομο” κατέβασμα αρχείων και “κλοπή”
πνευματικής “ιδιοκτησίας” σε ΗΠΑ και ευρώπη.

*
Σε Αγγλία και ΗΠΑ, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη 2001, η
νομοθεσία επιτρέπει την παρακολούθηση και καταγραφή των διαδικτυακών
κινήσεων των πολιτών με ηλεκτρονικά μέσα εν αγνοία τους

*
Στη Γαλλία εδώ και καιρό προσπαθούν να περάσουν νόμο για όσους
κατεβάζουν “παράνομα”, να τους κόβεται η σύνδεση, αλλά να συνεχίζουν να
την πληρώνουν! Μάλιστα την απόφαση διακοπής δεν θα την έκρινε κάποιο
δικαστήριο, αλλά οι ίδιοι οι πάροχοι με το έτσι θέλω!

*
Κυβερνήσεις όπως της Κίνας και του Ιραν, λογοκρίνουν το περιεχόμενο στο
οποίο οι πολίτες έχουν πρόσβαση και παρακολουθούν τις επικοινωνίες τους.

*
Καταδίκη του pirate bay σε μια εντελώς γελοία δίκη

*
Στην ελλάδα πέρασε νόμος που δίνει το δικαίωμα στους παροχείς internet
να παρακολουθούν και να καταγράφουν τις κινήσεις μας στο διαδίκτυο,
εισαγγελείς γνωμοδοτούν για το μη απόρρητο των ηλεκτρονικών επικοινωνιών,
συγκεκριμένοι ιστότοποι και μπλόγκερς μπαίνουν στο στόχαστρο των αρχών…

Τα παραπάνω είναι μέρος μόνο μιας μακράς λίστας πραγμάτων που αποτελούν
πρόγευση για το τι μέλλον σχεδιάζει η πλουτοκρατία και οι παρατρεχάμενοί
της.
Αλλά γιατί τα κάνουν όλα αυτά;

Πάνια θα βλέπεις και πολύ σου είναι…..

Ποιος είναι λοιπόν ο ιδανικός πολίτης; Αυτός που δε ρωτάει πολλά φυσικά!
Αυτός που γυρίζει πτώμα απ΄το δεκάωρο, τρώει κάτι ετοιματζίδικο, βλέπει
από συνήθεια λίγη τηλεόραση και πέφτει για ύπνο για να αντέξει και την
επόμενη μέρα. Τόσος λίγος χρόνος μας μένει, αλλά και αυτόν ακόμη τον
ελάχιστο χρόνο,πρέπει να βλέπουμε, να ακούμε και να σκεφτόμαστε αυτά που
θέλουν. Για να γίνει αυτό χρειάζονται δύο πράγματα:
1) όλος ο τηλεοπτικός και έντυπος πλουραλισμός είναι στην ουσία ένας
μονόλογος, από πρετεντέρη μέχρι πάνια και από επσρέσο μέχρι καθημερινή,
μας ταΐζουν τα ίδια και τα ίδια σκουπίδια, μέχρι να μάθουμε να τα
παπαγαλίζουμε καλά.
2) το δεύτερο και σημαντικότερο είναι να μην έχεις πρόσβαση σε
εναλλακτικές μορφές πληροφόρησης.
Σήμερα η εναλλακτική πληροφόρηση περνάει κατά κύριο λόγο από το διαδίκτυο
(blogs, ιστοσελίδες κλπ) και αυτό δεν είναι τυχαίο. Ως μέσο το διαδίκτυο
είναι από τη φύση του διαδραστικό, μπορείς εύκολα και να λάβεις και να
δώσεις πληροφορίες, χωρίς να μεσολαβεί κανείς (μεγαλοεκδότες, συμφέροντα
κλπ κλπ).Όλοι αυτοί λοιπόν που έχουν συμφέρον να μην ακούγονται και
πολλές διαφορετικές φωνές, με δούρειους ίππους την τρομοκρατία, το
έγκλημα, τους παιδόφιλους και άλλα κοινωνικά ευαίσθητα θέματα, κάνουν ότι
μπορούν για να λογοκρίνουνε το περιεχόμενο στο οποίο έχουμε πρόσβαση και
που διακινείται στο internet. Στόχος τους είναι όχι τα παραπάνω, αλλά η
δική μας ελεύθερη σκέψη και διακίνηση ιδεών, γιατί μόνο πειθήνιοι και
αφελείς άνθρωποι θα πιστέψουν πως τέτοιες “καμπάνιες” είναι για το δικό
τους καλό.

Πόκερ με ανοιχτά χαρτιά

κίνηση πρώτη:
Εδώ και κάποιο καιρό διάφοροι νοσταλγοί του γκέμπελς, λαϊκιστές
πατριώτες, όλος ο συρφετός της ακροδεξιάς, έχει αρχίσει τις πιέσεις με
σκοπό τη φίμωση των μέσων εναλλακτικής πληροφόρησης.
κίνηση δεύτερη:
Το μήνυμα πέρασε εκεί που έπρεπε και ο ΟΤΕ άρχισε τα εξώδικα στον ΕΔΕΤ,
με πρόσχημα την “κατάχρηση” του ακαδημαϊκού πλαισίου χρήσης του
internet,για σκοπούς πέραν αυτού και συγκεκριμένα για τη λειτουργία της
ιστοσελίδας εναλλακτικής πληροφόρησης athens.indymedia.org.
Ένας ΟΤΕ ο οποίος όχι μόνο έχτισε το δίκτυο υποδομών του με δημόσιο χρήμα
από τις τσέπες μας, αλλά έχει ήδη πληρωθεί αδρά με 30 εκατομμύρια ευρώ
από τον ΕΔΕΤ και τον οποίο πληρώνουμε όλοι εμείς πανάκριβα για υπηρεσίες
της πλάκας! Έρχεται τώρα, ως  ιδιωτική εταιρία πλέον, και αξιώνει έλεγχο
πάνω στο τι επιτρέπεται να διακινείται και τι όχι, τι επιτρέπεται εμείς
να βλέπουμε και τι όχι. Ο ΟΤΕ δεν χάνει λεφτά από την ύπαρξη των
εναλλακτικών μέσων πληροφόρησης, είναι πολιτική επιλογή να ζητά με
νομικίστικα κόλπα τη λογοκρισία συγκεκριμένων ιστότοπων και μάλιστα όταν φιλοξενούνται
σε καθεστώς πανεπιστημιακού ασύλου που υπάρχει για την ελεύθερη και
απρόσκοπτη διακίνηση λόγου και ιδεών, είναι πολιτική επιλογή να γίνεται το μακρύ
χέρι του (παρα)κράτους, το οποίο δεν τολμά, αλλά ποιος ξέρει με τι ανταλλάγματα,
βάζει τον ΟΤΕ να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.

Αλλά δε θα τους περάσει!

sid.gr

Η ΕΛ.ΑΣ. ΠΑΛΙ ΧΕΡΙ ΧΕΡΙ ΜΕ ΤΟΥΣ «ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ»

Μολότοφ από την πλευρά των ΜΑΤ

Η ειρηνική πορεία, που είχε ξεκινήσει από την Ομόνοια, δέχτηκε τα… πυρά των διμοιριών των ΜΑΤ, που μαζί με «αγανακτισμένους πολίτες» από την περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα είχαν κάνει φράγμα με τα σώματά τους, προκειμένου να απαγορεύσουν σε αναρχικούς-αντιεξουσιαστές, αλληλέγγυους στους μετανάστες να φτάσουν στον τελικό τους προορισμό. Η μολότοφ που άναψε και εκσφενδονίστηκε πίσω και ανάμεσα από τα ΜΑΤ δεν πέτυχε τον επιθυμητό «στόχο». Αποτέλεσε όμως το έναυσμα για να… βρέξει χημικά και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης. Στην… «δικιά» τους πλατεία.

Η υποδοχή που επεφύλασσαν διμοιρίες και «κάτοικοι» είχε αποτέλεσμα να τραυματιστεί ένας από τους «αγανακτισμένους πολίτες», αφού η μολότοφ έπεσε πάνω του, αλλά και να διαλυθεί η πορεία. Τουλάχιστον 2.000 διαδηλωτές οπισθοχώρησαν στην 3ης Σεπτεμβρίου και μέσω των καθέτων οδών κατευθύνθηκαν στην οδό Πατησιών. Στο πέρασμά τους έστησαν πύρινα οδοφράγματα με κάδους απορριμμάτων.

Αρκετοί διαδηλωτές συνέχισαν την πορεία τους κατευθυνόμενοι προς την Ομόνοια, ενώ ο κύριος όγκος κινήθηκε προς την ΑΣΟΕΕ. Ακολούθησαν σφοδρές οδομαχίες με ομάδες νεαρών να πετούν πέτρες στις διμοιρίες των ΜΑΤ, και τα τελευταία να ανταπαντούν με εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων. Η ένταση και τα μικροεπεισόδια εκτονώθηκαν λίγο μετά τις 10.30 το βράδυ.

Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε η ΓΑΔΑ, από τα επεισόδια τραυματίστηκαν ελαφρά 6 αστυνομικοί και προκλήθηκαν φθορές σε 9 καταστήματα και 3 Ι.Χ. κοντά στο πανεπιστημιακό ίδρυμα. Επίσης προσήχθησαν 4

Η μολότοφ που άναψε και εκσφενδονίστηκε πίσω και ανάμεσα από τα ΜΑΤ δεν πέτυχε τον επιθυμητό «στόχο». Αποτέλεσε όμως το έναυσμα για να… βρέξει χημικά και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης.

Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 8 Ιουλίου 2009

Το δεύτερο εξώδικο που στάλθηκε από τον ΟΤΕ [7-7-09] και καλεί τις πρυτανικές αρχές σε διακοπή του indymedia δεν είναι τίποτε άλλο παρά η επιβεβαίωση μιας κεντρικής κατασταλτικής πολιτικής που βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη.
Οι πρόσφατες δηλώσεις του εισαγγελέα της χούντας, που σήμερα τον έχουν αναβαθμίσει σε υπουργό, ότι τον Αύγουστο μετά τους πρόσφυγες σειρά θα έχουν οι αντιεξουσιαστές, πρέπει να πραγματοποιηθούν.
Το κόμμα της ΝΔ μαζί με αυτό του ΠΑΣΟΚ και έχοντας χάσει πάνω από 1 500 000 ψηφοφόρους(ευρωεκλογές) γνωρίζουν ότι θα πρέπει να παίξουν με τη “φωτιά” για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Η “φωτιά” στην περίπτωση τους είναι ο κρατικός ολοκληρωτισμός που τον προσανατολίζουν συνολικά στην κοινωνία αλλά και σε πολιτικά τμήματα που δεν μπορούν να ελέγξουν.

Το indymedia τα τελευταία χρόνια πρόβαλε κάθε αντισυστημική δράση σε όλο της το μέγεθος.
Αποτέλεσε όμως, όχι απλά ένα μέσο προβολής των δράσεων αλλά και ένα μέσο τεκμηρίωσης της παρουσίας όλων μας στους δρόμους. Ο καθένας μας, η κάθε ομάδα και συλλογικότητα τεκμηρίωνε απόλυτα του λόγους και τα επιχειρήματα της παρουσίας της στις διάφορες δράσεις… και η αποδοχή δεν άργησε να έρθει.
Το indymendia μετατράπηκε εκουσίως ή ακουσίως σε αυτό που η κάθε εξουσία προσπαθεί να αποκρύψει. Σε κείνη την ενέργεια που μπορεί να τροφοδοτεί τον κόσμο με πολιτικό λόγο και και το σημαντικότερο πολιτικό ΡΟΛΟ.
Πριν μερικές δεκαετίες (πχ 70΄) το ρόλο αυτής της «τεκμηρίωσης» των ζητημάτων και των δράσεων τον είχαν τα κόμματα και γενικότερα τα σχήματα κυρίως της αριστεράς. Σήμερα που όλα αυτά είτε έχουν ενσωματωθεί από τους συνεχείς συμβιβασμούς είτε έχουν απλά διαλυθεί για διάφορους λόγους, ξαφνικά τα τελευταία χρόνια αναδύθηκε ένα ισχυρό μέσο, ανάμεσα στα άλλα των ιστολογίων, που κατάφερε και δημιούργησε πραγματικές συνθήκες πολιτικού λόγου και ρόλου/δράσης.
Και αυτό το πέτυχε γιατί πέτυχε να τεκμηριώσει αυτές τις δράσεις.
Βέβαια σε όλα αυτά δεν το κατάφερε απλά ένα μέσο αλλά η συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων/χρηστών, οι πιο πολλοί από τους οποίους είναι πολιτικά και κοινωνικά πολύ ζωηροί. Όλοι αυτοί θα απαξιωνονταν από τα συνήθη αστικά ΜΜΕ ενώ και οι σκληρές γραφειοκρατικές ομάδες/κόμματα θα τους έκλειναν την πόρτα η θα τους μετέτρεπν σε πειθηνιους…ψηφοφόρους..

Όλη αυτή λοιπόν η πολιτική ενέργεια μπόρεσε και βγήκε στο μπαλκόνι της κοινωνίας, έγινε αντιληπτή και κατανοητή και γνώρισε τη γενικευμένη αποδοχή. Ζητήματα πολιτικά και κριτική στα αστικά και διεφθαρμένα κόμματα, ανάδειξη των συνεχών βασανισμών από τους μηχανισμούς του κράτους και της συνεργασίας τους με ναζιστές, περιβαλλοντικά εγκλήματα που θα θάβονταν στις τοπικές αυτοδιοίκησης από τους πάντα καλοπροαίρετους παράγοντες, αλλά και πολιτικοκοινωνικές αναλύσεις που βομβάρδιζαν την, νεωτερικότητα του νεοφιλελεύθερου σκοταδισμού. Όλα αυτά ήταν και είναι ζητήματα που ενώ έπρεπε να μένουν σε περιθωριακά πλαίσια ξαφνικά γίνονταν επίκεντρο του κοινωνικού ενδιαφέροντος.

Για όλα αυτά και για πολλά άλλα στοχοποιείται σήμερα το indymedia.

Είναι ξεκάθαρο ότι ζούμε μέρες φασισμού, πραγματικού φασισμού, με τις ηγεσίες των δύο διαλυμένων αστικών κομμάτων(ΠΑΣΟΚ ΝΔ) να δοκιμάζουν το τελευταίο τους χαρτί, την κρατική βία στην ένταση του ολοκληρωτισμού.

Το δικό τους τελευταίο χαρτί μπορεί να γίνει το δικό μας πρώτο βήμα, αρκεί να κατανοήσουμε την κατάσταση …..

Το υστερόγραφο που ακολουθεί είναι για τους καθηγητές του Πολυτεχνείου και όχι μόνο

ΥΓ: Να προσέξετε τον ιστορικό του μέλλοντος και να θυμάστε ότι τα τρίκυκλα του παρακράτους, που σήμερα σας ζητούν να υπακούσετε σε αυτά, το μόνο που γνώρισαν κατά τη συνέχεια της ιστορίας είναι την καταδίκη όλων- άσχετα αν, όταν “μεγαλουργούσαν”, είχαν τις πλάτες της εξουσίας.

dakrygono-a.blogspot.com

συγκέντρωση και πορεία για τους μετανάστεςΑθήνα, Τρίτη 7 Ιουλίου 2009, 19:00 πλατεία Ομονοίας
Θεσσαλονίκη, Τρίτη 7 Ιουλίου 2009, 18:30 Καμάρα

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1052694

Να μην αφήσουμε το ρατσισμό και την ξενοφοβία να δημιουργήσουν σύγχρονα απαρτχάιντ ούτε στον Άγιο Παντελεήμονα, ούτε πουθενά.

Να αντισταθούμε στις πολιτικές που κτίζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης

Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=18553
http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=18465

http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=18555
http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=18542

=================================

Προκήρυξη πάρκου Ναυαρίνου για τους μετανάστες

Μετανάστες και πρόσφυγες, οι άνθρωποι χωρίς τίποτα.
Μαζί μπορούμε να κατακτήσουμε τα πάντα!

Μετανάστες και πρόσφυγες, οι άνθρωποι χωρίς τίποτα.

Μαζί μπορούμε να κατακτήσουμε τα πάντα!

Μετανάστες και πρόσφυγες. Για την ευρωπαϊκή πολιτική και οικονομική εξουσία αποτελούν το “μεταναστευτικό πρόβλημα”, είναι οι “απόβλητοι” της νέας εποχής, οι άνθρωποι που περισσεύουν. Ανθρωπιστές και δημοκράτες βομβαρδίζουν τις χώρες τους, τράπεζες και πολυεθνικές εταιρείες αρπάζουν τη γη και το νερό τους, λεηλατούν τις πρώτες ύλες και τις ζωές τους. Κάποιοι από αυτούς προσπαθούν να φτάσουν στον “αναπτυγμένο κόσμο”. Ορισμένοι πεθαίνουν προσπαθώντας να περάσουν τα σύνορα της Ευρώπης ή σακατεύονται από τα βασανιστήρια αστυνομίας και λιμενικών.

Περίπου 12.000 είναι οι νεκροί την τελευταία δεκαετία στο ευρωπαϊκό φρούριο και 400.000 είναι τα θύματα βασανιστηρίων. Μόνο το 2008 1.502 μετανάστες και πρόσφυγες έχασαν τη ζωή τους στη θάλασσα, ενώ κανείς δε γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των ναυαγίων-“φαντασμάτων”… Και δεν είναι μόνο η θάλασσα που τους σκοτώνει. Είναι η κάψα της Σαχάρας, είναι οι σφαίρες των αστυνομικών στην Αίγυπτο, είναι οι νάρκες στα ελληνοτουρκικά σύνορα, τα φορτηγά στα οποία κρύβονται στην Τουρκία, τη Βουλγαρία και τη Γαλλία, τα “σύμφωνα” και οι “ντιρεκτίβες” του θανάτου και της υποταγής.

Μετανάστες και πρόσφυγες. Αφρικανοί, Ασιάτες και Λατινοαμερικανοί, που ήταν ευλογημένο εμπόρευμα, σκλάβοι και υποτελείς τους προηγούμενες αιώνες, σήμερα βαφτίζονται “λαθρομετανάστες”, αποτελούν τον νέο “εσωτερικό εχθρό” και γίνονται ανεκτοί μόνο ως ελεγχόμενα φτηνά εργατικά χέρια στον ευρωπαϊκό εφιάλτη.

Και στη “φιλόξενη” Ελλάδα;

257 μετανάστες και πρόσφυγες έχασαν τη ζωή τους στον ακήρυχτο πόλεμο στο Αιγαίο μόνο μέσα στο 2007, 181 το 2008 και πάνω από 1.000 την τελευταία δεκαετία. Το ίδιο διάστημα, 50 από αυτούς δολοφονήθηκαν από αστυνομικούς, λιμενικούς ή “αγανακτισμένους νοικοκυραίους”, χωρίς να υπολογίζονται οι εργατικές δολοφονίες λόγω έλλειψης μέτρων ασφαλείας (13 μετανάστες είναι οι νεκροί μόνο στα ολυμπιακά έργα).

Μετανάστες και πρόσφυγες. Δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, στα χωράφια, στις οικοδομές, στους δρόμους, στα σπίτια. Χωρίς χαρτιά, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς ελευθερία. Όταν αντιδρούν, όπως έκαναν η καθαρίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, οι εργάτες γης στη Μανωλάδα, οι χιλιάδες που ξεχύθηκαν στους δρόμους το Δεκέμβρη ή διαδήλωσαν πρόσφατα στην Αθήνα ενάντια στην προσβολή που υπέστησαν από τον αστυνομικό που έσκισε το Κοράνι, απειλούνται, ξυλοκοπούνται, φυλακίζονται, εκδιώκονται από τις πλατείες, τις παιδικές χαρές και τα κτίρια όπου βρίσκουν καταφύγιο, απελαύνονται. (Μόνο το 2008 οι ελληνικές αρχές εξέδωσαν 88.000 αποφάσεις απέλασης).

Μετανάστες και πρόσφυγες. Βιώνουν την αστυνομική βία, τις “επιχειρήσεις-σκούπα”, τη βαρβαρότητα της Πέτρου Ράλλη, τα αστυνομικά τμήματα-κολαστήρια, τις επιθέσεις από φασιστικές συμμορίες στα σπίτια τους, τον καθημερινό εξευτελισμό, το ανθρωποκυνηγητό στους δρόμους, το μαχαίρι του φασίστα και του παρακρατικού, τα βασανιστήρια, την άγρια εκμετάλλευση, τις συνθήκες δουλείας. Πριν από μερικά χρόνια τους δολοφονούσαν για ένα καρπούζι, σήμερα τους σέρνουν στους δρόμους δεμένους με σκοινιά με την υποψία μιας ασήμαντης κλοπής.

Και ο πόλεμος της καπιταλιστικής βαρβαρότητας ενάντια στην ανθρωπότητα, ο πόλεμος του θανάτου ενάντια στη ζωή εντείνεται… Κυβέρνηση, κανάλια και φασιστο-“επιτροπές κατοίκων” θέλουν να “εκκαθαρίσουν” τις πόλεις από τους “ανθρώπους-σκουπίδια”, να τους κλείσουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης-χωματερές, να εκμεταλλευτούν μόνον όσους τους είναι απαραίτητοι ως υπηρετικό προσωπικό, να πνίξουν την οργή τους, να εξαλείψουν τις πορείες, τις απεργίες πείνας και τις διαμαρτυρίες κατά της καταστολής και του ρατσισμού. Για το λόγο αυτό υιοθετούν τη γλώσσα της φασιστικής ακροδεξιάς (“το πρόβλημα αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι οι λαθρομετανάστες και οι κουκουλοφόροι”) και στήνουν μηχανισμούς εξόντωσης όχι μόνο για τους μετανάστες, αλλά για όλους τους “παρείσακτους”: τους καταληψίες, τους φτωχούς, τους ανυπότακτους, τους αγωνιζόμενους ανθρώπους, ΕΜΑΣ.

Θα μας βρίσκουν ξανά και ξανά μπροστά τους

Με το πιο ισχυρό μας όπλο: την αλληλεγγύη

ΠΡΟΒΟΛΗ, Δευτέρα 6 Ιουλίου, 9μμ, αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου

ΠΟΡΕΙΑ, Τρίτη 7 Ιουλίου, 7μμ, Ομόνοια

ανοιχτή συνέλευση αυτοδιαχειριζόμενου πάρκου Ναυαρίνου & Ζωοδόχου Πηγής