Το δεύτερο εξώδικο που στάλθηκε από τον ΟΤΕ [7-7-09] και καλεί τις πρυτανικές αρχές σε διακοπή του indymedia δεν είναι τίποτε άλλο παρά η επιβεβαίωση μιας κεντρικής κατασταλτικής πολιτικής που βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη.
Οι πρόσφατες δηλώσεις του εισαγγελέα της χούντας, που σήμερα τον έχουν αναβαθμίσει σε υπουργό, ότι τον Αύγουστο μετά τους πρόσφυγες σειρά θα έχουν οι αντιεξουσιαστές, πρέπει να πραγματοποιηθούν.
Το κόμμα της ΝΔ μαζί με αυτό του ΠΑΣΟΚ και έχοντας χάσει πάνω από 1 500 000 ψηφοφόρους(ευρωεκλογές) γνωρίζουν ότι θα πρέπει να παίξουν με τη “φωτιά” για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Η “φωτιά” στην περίπτωση τους είναι ο κρατικός ολοκληρωτισμός που τον προσανατολίζουν συνολικά στην κοινωνία αλλά και σε πολιτικά τμήματα που δεν μπορούν να ελέγξουν.
Το indymedia τα τελευταία χρόνια πρόβαλε κάθε αντισυστημική δράση σε όλο της το μέγεθος.
Αποτέλεσε όμως, όχι απλά ένα μέσο προβολής των δράσεων αλλά και ένα μέσο τεκμηρίωσης της παρουσίας όλων μας στους δρόμους. Ο καθένας μας, η κάθε ομάδα και συλλογικότητα τεκμηρίωνε απόλυτα του λόγους και τα επιχειρήματα της παρουσίας της στις διάφορες δράσεις… και η αποδοχή δεν άργησε να έρθει.
Το indymendia μετατράπηκε εκουσίως ή ακουσίως σε αυτό που η κάθε εξουσία προσπαθεί να αποκρύψει. Σε κείνη την ενέργεια που μπορεί να τροφοδοτεί τον κόσμο με πολιτικό λόγο και και το σημαντικότερο πολιτικό ΡΟΛΟ.
Πριν μερικές δεκαετίες (πχ 70΄) το ρόλο αυτής της «τεκμηρίωσης» των ζητημάτων και των δράσεων τον είχαν τα κόμματα και γενικότερα τα σχήματα κυρίως της αριστεράς. Σήμερα που όλα αυτά είτε έχουν ενσωματωθεί από τους συνεχείς συμβιβασμούς είτε έχουν απλά διαλυθεί για διάφορους λόγους, ξαφνικά τα τελευταία χρόνια αναδύθηκε ένα ισχυρό μέσο, ανάμεσα στα άλλα των ιστολογίων, που κατάφερε και δημιούργησε πραγματικές συνθήκες πολιτικού λόγου και ρόλου/δράσης.
Και αυτό το πέτυχε γιατί πέτυχε να τεκμηριώσει αυτές τις δράσεις.
Βέβαια σε όλα αυτά δεν το κατάφερε απλά ένα μέσο αλλά η συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων/χρηστών, οι πιο πολλοί από τους οποίους είναι πολιτικά και κοινωνικά πολύ ζωηροί. Όλοι αυτοί θα απαξιωνονταν από τα συνήθη αστικά ΜΜΕ ενώ και οι σκληρές γραφειοκρατικές ομάδες/κόμματα θα τους έκλειναν την πόρτα η θα τους μετέτρεπν σε πειθηνιους…ψηφοφόρους..
Όλη αυτή λοιπόν η πολιτική ενέργεια μπόρεσε και βγήκε στο μπαλκόνι της κοινωνίας, έγινε αντιληπτή και κατανοητή και γνώρισε τη γενικευμένη αποδοχή. Ζητήματα πολιτικά και κριτική στα αστικά και διεφθαρμένα κόμματα, ανάδειξη των συνεχών βασανισμών από τους μηχανισμούς του κράτους και της συνεργασίας τους με ναζιστές, περιβαλλοντικά εγκλήματα που θα θάβονταν στις τοπικές αυτοδιοίκησης από τους πάντα καλοπροαίρετους παράγοντες, αλλά και πολιτικοκοινωνικές αναλύσεις που βομβάρδιζαν την, νεωτερικότητα του νεοφιλελεύθερου σκοταδισμού. Όλα αυτά ήταν και είναι ζητήματα που ενώ έπρεπε να μένουν σε περιθωριακά πλαίσια ξαφνικά γίνονταν επίκεντρο του κοινωνικού ενδιαφέροντος.
Για όλα αυτά και για πολλά άλλα στοχοποιείται σήμερα το indymedia.
Είναι ξεκάθαρο ότι ζούμε μέρες φασισμού, πραγματικού φασισμού, με τις ηγεσίες των δύο διαλυμένων αστικών κομμάτων(ΠΑΣΟΚ ΝΔ) να δοκιμάζουν το τελευταίο τους χαρτί, την κρατική βία στην ένταση του ολοκληρωτισμού.
Το δικό τους τελευταίο χαρτί μπορεί να γίνει το δικό μας πρώτο βήμα, αρκεί να κατανοήσουμε την κατάσταση …..
Το υστερόγραφο που ακολουθεί είναι για τους καθηγητές του Πολυτεχνείου και όχι μόνο
ΥΓ: Να προσέξετε τον ιστορικό του μέλλοντος και να θυμάστε ότι τα τρίκυκλα του παρακράτους, που σήμερα σας ζητούν να υπακούσετε σε αυτά, το μόνο που γνώρισαν κατά τη συνέχεια της ιστορίας είναι την καταδίκη όλων- άσχετα αν, όταν “μεγαλουργούσαν”, είχαν τις πλάτες της εξουσίας.
