ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

zero-de-contuite43-150x150 zero-de-contuite33-150x150Διαγωγη μηδεν Jean Vigo 1933


Την Τρίτη 3 /11/09 ο Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης Δημήτρης  Παπαγεωργίου έδωσε εντολή στα Αστυνομικά Τμήματα να σχηματιστούν δικογραφίες και να γίνουν συλλήψεις(!) για τις καταλήψεις των σχολείων της πόλης. Αντίστοιχα  ο Προϊστάμένος της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Σάμου ζήτησε την παρέμβαση του εισαγγελέα για την κατάληψη στο ΕΠΑΛ Σάμου.

Η ποινικοποίηση των μαθητικών αγώνων είναι παλιά πρακτική. Κορυφώθηκε με την «πράξη νομοθετικού περιεχομένου» που θεσπίσθηκε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-Σημίτη. Με βάση την πράξη αυτή  σύρθηκαν στα δικαστήρια εκατοντάδες μαθητές που κινητοποιήθηκαν ενάντια στη «μεταρρύθμιση Αρσένη» αλλά  και μεταγενέστερα.

Το Δεκέμβρη  του 2008 μία  απρόβλεπτη έκρηξη οργής  πήρε μαζικές  διαστάσεις  και γενικεύθηκε σε όλη την Ελλάδα. Απ’ τη μητρόπολη ως τις απομακρυσμένες κωμοπόλεις διαφορετικά  υποκείμενα, μαθητές, φοιτητές, άνεργοι, μετανάστες, επισφαλείς εργαζόμενοι αναίρεσαν τις διαχωρισμένες τους ταυτότητες και  συνεργάστηκαν σε πράξεις εξεγερτικής βίας.

Η ενδεχόμενη επανεμφάνιση μίας τέτοιας εξέγερσης  είναι πιά ένας μόνιμος εφιάλτης για το κεφάλαιο και το κράτος.  Οι ιθύνοντες  γνωρίζουν πολύ καλά ότι  μία νέα εξέγερση μπορεί να συμπεριλάβει όλους όσους είχαν μείνει το Δεκέμβρη έξω. Γι’ αυτό καταφεύγουν σε  κατασταλτικά προληπτικά μέτρα. Επί ένα χρόνο  επιχειρούν  να διαλύσουν κάθε χώρο συνάντησης και αντισυστημικής οργάνωσης της νεολαίας και να καλλιεργήσουν το φόβο, την παθητικότητα και το μίζερο ατομικισμό .

Οργανώνουν πογκρόμ εναντίον των μεταναστών και  εκτεταμένη αστυνομική τρομοκρατία στα Εξάρχεια και σε κάθε νεολαιίστικο χώρο σε όλη την Ελλάδα.  Μαζικές συλλήψεις, εξευτελισμοί  στη μέση του δρόμου, παράνομες  κρατήσεις  και  σωματικές  έρευνες  μέσα στα Αστυνομικά Τμήματα και στη ΓΑΔΑ έγιναν πιά καθημερινότητα.   Το σκηνικό συμπληρώνεται με βασανιστήρια μέσα στο Αστυνομικό Τμήμα Νίκαιας (που προκάλεσαν το θάνατο του Καμράν Ατίφ), τους ξυλοδαρμούς ανηλίκων αφγανών στην Παγανή της Λέσβου και τις διώξεις συλληφθέντων διαδηλωτών με το νέο κουκουλονόμο.

Το πιό προκλητικό στοιχείο της νέας κυβερνητικής  εξουσίας είναι ότι  η έξαρση της καταστολής συνοδεύεται από ψεύτικες  και  παραπλανητικες λεκτικές μεταμφιέσεις. Δε φτάνει η βία και τρομοκρατία των ΜΑΤ, μας εμπαίζουν κόλας.  Προκαλώντας τη νοημοσύνη μας  οι κρατούντες ισχυρίζονται ότι είναι  ευαίσθητοι , σέβονται τους ασθενέστερους  και με απίστευτη θρασύτητα αυτοαποκαλούνται …. «αντιεξουσιαστές»!

Καταλήψεις χωρίς αιτία;

Εντατικοποίηση, κατηγοριοποίηση και αποκλεισμός των ασθενέστερων συνθέτουν την εικόνα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Οι εκπαιδευτικοί παρακολουθούσαν αμήχανοι και οι Ομοσπονδίες   ΟΛΜΕ-ΔΟΕ περιορίζονται να στέλνουν  υπομνήματα χωρίς αποδέκτη.

Μέσα σ’αυτό το θλιβερό τοπίο ξέσπασαν οι μαθητικές καταλήψεις . Πρώτα στην επαρχία και μετά στην Αθήνα οι  μαθητές  αποφασίζουν να μπλοκάρουν την εκπαιδευτική διαδικασία που τους πνίγει.  Είναι ένα ξέσπασμα συσσωρευμένης δυσαρέσκειας.   Δεν υπάρχουν  κοινωνικά φαινόμενα χωρίς αιτία! Η αιτία είναι βαθιά και δεν μπορούμε να τη δούμε με μια πρωτη ματιά. Δεν είναι ένα νομοσχέδιο. Δεν είναι ένα συνηθισμένο εκπαιδευτικό αίτημα, όπως «Οχι  πανελλήνιες εξετάσεις στη β΄ Λυκείου» ή «Οχι στη βάση του 10».

Οι έφηβοι δεν εξεγείρονται με βάση ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, ούτε με συστηματοποιημένους στόχους. Δεν έχουν προγράμματα, ούτε συνδικαλιστικές παρατάξεις, όπως έχουν οι φοιτητές ή οι δάσκαλοι. Δεν μπορούν να διατυπώσουν με σαφήνεια την αιτία των κινητοποιήσεών τους. Προβάλλουν πολλά μικρά ή μεγάλα αιτήματα. Ουσιαστικά προκαλούν τους γονείς και τους καθηγητές τους : «Ψάξτε εσείς που είστε μεγάλοι, να βρείτε την αιτία της εξέγερσης. Σκεφτείτε…»

Ασφυχτική πίεση

Οι εκρήξεις των μαθητών των γυμνασίων και λυκείων οφείλονται κατά κύριο λόγο στην ασφυξία που αισθάνονται από τον εγκλωβισμό τους σε ένα καθολικό αδιέξοδο. Φοιτούν σε ένα  γυμνασιο και λύκειο επιπόλαιο, εντατικοποιημένο και απωθητικο. Το περιεχόμενο, οι μέθοδοι και τα μέσα του σημερινού σχολείου  δε στοχεύουν  σε μόρφωση ισόρροπα θεωρητική και πρακτική. Δεν  καλλιεργουν και δεν αναπτύσσουν  τις δυνατότητες των νέων ανθρώπων.

Μόρφωση  δεν είναι οι ασύνδετες πληροφορίες που φορτώνουν και εξοντώνουν το μυαλό. Είναι οι ανθρωπιστικές σπουδες , η κατανόηση των  φυσικών νόμων και της μαθηματικής λογικής, η καλλιέργεια αισθητικής αντίληψης, η ανάπτυξη δεξιοτήτων, η αγωγή σωματικής και ψυχικής υγείας .

Η μόρφωση διαλύει το σκοταδισμό και απελευθερώνει το μυαλό από τα δεσμά της δεισιδαιμονίας και της τυφλής υποταγής στις ανώτερες δυνάμεις. Θωρακίζει  τον άνθρωπο απέναντι στην εξουσία γιατί τον βοηθάει να την απομυθοποιεί και να την αποκαλύπτει . Συμβάλλει σημαντικά στην ικανότητα των ανθρώπων να αντιλαμβάνονται τα ύπουλα πολιτικά παιχνίδια των κυβερνήσεων και να αποκαλύπτουν τα ψέματα της εξουσίας. Οσο πιο μορφωμένος είναι ο άνθρωπος τόσο πιό αυτόνομος είναι.

Το σημερινό  σχολείο όμως  διαμορφώνει όλο και λιγότερο ελεύθερα σκεπτόμενους και αυτόνομους ανθρώπους. Διαχωριζει όλο και εντονότερα τους μαθητές σε «αποδοτικούς» και «τεμπέληδες». Η αξιολόγηση, για την οποία γίνεται τόσος λόγος, επιδώκει να ενισχύσει αυτό το διαχωρισμό.

Το σημερινό σχολείο καλλιεργεί όλο και ανταγωνιστικότερο πνεύμα, ενώ υπονομεύει την  αλληλεγγύη. Στοχεύει όλο και περισσότερο να  προετοιμάσει νέους  υποταγμένους στις ανάγκες του αυριανού  επαγγέλματος και των επιχειρήσεων. Θέτει διαρκώς επιταχτικότερα στο μυαλό και την ψυχή του έφηβου το άγχος της επαγγελματικής επιλογής.

Όμως οι έφηβοι  υποψιάζονται τι μέλλον έχουν ετοιμάσει οι επιχειρήσεις και οι κυβερνήσεις. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα πτυχία  δεν  εξασφαλίζουν θέση εργασίας και ότι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι  πτυχιούχοι είναι άνεργοι .

Γνωρίζουν ότι  το σημερινό προλεταριάτο δεν είναι μόνο οι εργάτες  που πεθαίνουν στις σκαλωσιές. Είναι και οι 30ρηδες μηχανικοί, απόφοιτοι των πιό υψηλόβαθμων σχολών του Πολυτεχνείου, που εργάζονται 12ωρο καθημερινά με 700-1000 Ευρώ το μήνα. Γι’ αυτό αντιδρούν. Σταματούν τη μίζερη καθημερινότητα του θλιβερού ανταγωνισμόυ και της ασφυκτικής εντατικοποίησης και κηρύσσουν την αλληλεγγύη εδώ και τώρα! Ολοι μαζί, «φιλομαθείς» και  «χαβαλετζήδες», «αριστούχοι», «μέτριοι» και «κάτω από τη βάση» , όλοι ενωμένοι  σταματούν τον ανταγωνισμό  και την υποταγή στις εξετάσεις, τις αξιολογήσεις και την επαγγελματική σταδιοδρομία. Αντιστέκονται όπως μπορούν και γράφουν τη δική τους ιστορία. Αυτή είναι η δική τους απάντηση!

Οσοι αντιμετωπίζουν με περιφρόνηση τις μαθητικές κινητοποιήσεις, ουσιαστικά  εγκαταλείπουν την προσπάθεια να καταλάβουν τι συμβαίνει στο μυαλό και την ψυχή των εφήβων.

  • ΚΑΤΩ  ΤΑ  ΧΕΡΙΑ  ΑΠΟ  ΤΟΥΣ  ΜΑΘΗΤΕΣ

  • ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ  ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗ

  • ΚΑΜΙΑ  ΑΝΟΧΗ  ΣΕ  ΚΕΦΑΛΑΙΟ  ΚΑΙ  ΚΡΑΤΟΣ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ  ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

//ekpaideysi.espivblogs.net/


Kαμία ανοχή στο κράτος και το κεφάλαιο

Kαμία ανοχή στο  κράτος και το κεφάλαιο

Ο  σύγχρονος  καπιταλισμός  έχει   μπεί σε  μία βαθιά  συστημική  κρίση , που απειλεί σοβαρά   την συνέχιση της  αναπαραγωγής  του κεφάλαιου. Για να αντιμετωπίσει την κρίση αυτή  το αστικό κράτος καταφεύγει  στην διαρκή υποτίμηση  του άμεσου και έμμεσου μισθού,  σε  μαζικής κλίμακας απολύσεις και σε ενίσχυση της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας  και της επισφάλειας για τους νέους. Έτσι όμως  αυξάνεται με ραγδαίο ρυθμό η  φτώχεια, η  ανεργία, η εργασιακή περιπλάνηση και ανασφάλεια.  Η  σημαντική  αυτή επιδείνωση των όρων αναπαραγωγής της εργατικής  δύναμης  έχει ως  αποτέλεσμα να    απονομιμοποιούνται μέσα στη συνείδηση  των προλετάριων οι επικρατούσες εκμεταλλευτικές και εξουσιαστικές σχέσεις .  Η απονομιμοποίηση αυτή  οδηγεί   σε  αυθόρμητες εκρήξεις  ταξικής  οργής και  σε νέες  κοινότητες αγώνα.


Το Δεκέμβρη  του 2008 η έκρηξη οργής  πήρε μαζικές  διαστάσεις  και γενικεύθηκε σε όλη την Ελλάδα. Απ’ τη μητρόπολη ως τις απομακρυσμένες κωμοπόλεις,  διαφορετικά  υποκείμενα, μαθητές, φοιτητές, άνεργοι, μετανάστες, επισφαλείς εργαζόμενοι, αναίρεσαν τις διαχωρισμένες τους ταυτότητες και  συνεργάστηκαν σε πράξεις εξεγερτικής βίας.


Ο Δεκέμβρης  δεν άφησε μόνο υλικές καταστροφές πίσω του. Άφησε κάτι ακόμα πιο επικίνδυνο για την εξουσία: τις κοινότητες αγώνα . Στις οδομαχίες, τις καταλήψεις, τις συνελεύσεις στις γειτονιές και τις ευφάνταστες δράσεις παντού, συναντήθηκαν για πρώτη φορά οι «ξένοι» με τους «ντόπιους» και οργανώθηκε μια απειθαρχία και μια ανταρσία που απονομιμοποίησε όλους τους θεσμούς του παλιού κόσμου.


Οι κομματικοί μηχανισμοί, τα ΜΜΕ, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, καθώς και το δόγμα της μηδενικής ανοχής του  κράτους στάθηκαν ανίκανα να εμποδίσουν αυτήν τη συνάντηση. Φυσικά δεν έμειναν παθητικοί θεατές .Προχώρησαν σε εκτεταμένη χρήση χημικών , άγριους ξυλοδαρμούς , μαζικές συλλήψεις , προφυλακίσεις και απελάσεις και διώξεις διαδηλωτών με τον … τρομονόμο. Επιχείρησαν να συκοφαντήσουν  τους  εξεγερμένους, και να τους διαχωρίσουν  τους σε «έλληνες ειρηνικούς διαδηλωτές» από τη μια και «κουκουλοφόρους» και «αλλοδαπούς πλιατσικολόγους» από την άλλη.


Τους μήνες που ακολούθησαν  κλιμάκωσαν τα πογκρόμ εναντίον των μεταναστών  και  ανέλαβαν να  καθαρίσουν την Αθήνα και την Πάτρα από τους  εξαθλιωμένους. Ανέπτυξαν  συνεργασία με τις  φασιστικες συμμορίες και οργάνωσαν συστηματική πλύση εγκεφάλου των τηλεθεατών με εικόνες από το Εφετείο και τα στενά της πλατείας Θεάτρου .


Στις  26 Σεπτέμβρη 2009  μέσα στο Αστυνομικό  Τ μήμα Νίκαιας βασανίζεται με ηλεκτροσοκ και βάρβαρο ξυλοδαρμό ο Πακιστανός Καμράν Ατίφ. Ο οργανισμός του κακοποιημένου μετανάστη δεν άντεξε και μετά από 13 ημερες ο Καμράν πέθανε. Το Σάββατο  17  Οκτώβρη  οργανώθηκε   πορεία διαμαρτυρίας στο ΑΤ  Νίκαιας. Παρά τη δυνατή βροχή η συμμετοχή ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Όταν η πορεία έφθασε στο ΑΤ Νίκαιας οι διαδηλωτές έρριξαν πέτρες και μπογιές . Ακολούθησε  άγρια επίθεση των  ΜΑΤ με χημικά και συγκρούσεις σώμα με σώμα.  Συνελήφθησαν 8 διαδηλωτές ( οι περισσότεροι εκτός του χώρου των συγκρούσεων )και παραπέμφθηκαν με το νέο κουκουλονόμο. Ο νέος αυτός κατασταλτικός νόμος μετατρέπει τα μέχρι χθές πλημελήματα σε κακουργήματα. Ετσι οι συλληφθέντες διαδηλωτές βρίσκονται σήμερα κατηγορούμενοι  σε βαθμό κακουργήματος …!


Το πιό προκλητικό στοιχείο της νέας κυβερνητικής  εξουσίας είναι ότι  η έξαρση της καταστολής συνοδεύεται από ψεύτικες  και  παραπλανητικες λεκτικές μεταμφιέσεις . Δεν φτάνει η βία και τρομοκρατία των ΜΑΤ, μας εμπαίζουν κόλας.  Προκαλώντας τη νοημοσύνη μας  οι κρατούντες ισχυρίζονται ότι είναι  ευαίσθητοι , σέβονται τους ασθενέστερους  και με απίστευτη θρασύτητα αυτοαποκαλούνται …. «αντιεξουσιαστές»!


Το σκηνικό συμπληρώνεται με την ενορχηστρωμένη μαύρη προπαγάνδα ενατίον του Πανεπιστημιακού ασύλου και με την εκτεταμένη αστυνομική τρομοκρατία στα Εξάρχεια.  Μαζικές συλλήψεις, εξευτελισμοί  στη μέση του δρόμου, παράνομες  κρατήσεις  και  σωματικές  έρευνες  μέσα στα Αστυνομικά Τμήματα και στη ΓΑΔΑ έγιναν πιά καθημερινότητα.


Το κράτος επιχειρεί να διαλύσει κάθε χώρο συνάντησης και αντισυστημικής οργάνωσης της νεολαίας και να καλλιεργήσει το φόβο, την παθητικότητα και το μίζερο ατομικισμό Με την πολύτιμη συνδρομή των ΜΜΕ   καλλιεργούν  το έδαφος για να ένα συναινετικό  δόγμα της μηδενικής ανοχής :

·    βαρύτατες ποινές για όσους διαπράττουν «αδικήματα» ,
·    επαναφορά του αδικήματος της Περιύβρισης Αρχής (παλιά διάταξη της δικτατορίας του Μεταξά),
·     εφαρμογή μεγαλύτερης αστυνόμευσης με νέα σώματα ένστολων (Πολυδωρικά μέτρα που τα συνεχίζει η νέα «σοσιαλιστική» κυβέρνηση),
·    επιχειρήσεις-σκούπα στο κέντρο εναντίον μεταναστών και τοξικομανών,
·     απειλή καταστολής των καταλήψεων δημόσιων κτιρίων  είτε υπάρχουν εδώ και χρόνια είτε προέκυψαν μέσα από το Δεκέμβρη,
·    απειλή κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου.


Ενώ όμως  ενορχηστρώνεται ένας «ηθικός πανικός» εναντίον κάθε μορφής «παραβατικότητας», μάλλον  ο πανικός έχει καταλάβει εδώ και δέκα μήνες  το στρατόπεδο των κρατούντων.   Δεν είναι το φάντασμα του Δεκέμβρη μόνο ως παρελθόν που τους φοβίζει αλλά κυρίως  η ενδεχόμενη  επανεμφάνισή του. Οι ιθύνοντες  γνωρίζουν πολύ καλά ότι  μία νέα εξέγερση μπορεί να συμπεριλάβει όλους όσους είχαν μείνει το Δεκέμβρη έξω.


Πρώτα –πρώτα οι  υποσχέσεις για «έξοδο από την κρίση» αντιμετωπίζονται μάλλον  με διαρκώς αυξανόμενη  δυσπιστία από όλους τους προλετάριους.


Δεύτερον οι άνεργοι, οι απολυμένοι, οι προσωρινοί που πολλαπλασιάζονται , ίσως αρχίσουν να συνειδητοποιούν ότι  αυτό που πρέπει να φοβούνται δεν είναι η βία των εξεγερμένων αλλά η βία του κεφαλαίου και του κράτους του πάνω τους . Ισως αρχίσουν  να συνειδητοποιούν ότι η ποινική διαχείρηση της κοινωνικής ανασφάλειας  είναι ένας άθλιος χειρισμός σε βάρος τους.


Ας συμβάλουμε όσο μπορούμε σ’ αυτήν  την  αλλαγή  συνείδησης   συνεχίζοντας τους ταξικούς αγώνες μέσα στους εργασιακούς χώρους, τις καταλήψεις, τις συνελεύσεις γειτονιών, τους ελεύθερους δημόσιους χώρους· συνεχίζοντας όλα τα  εγχειρήματα μετά το Δεκέμβρη!

·    Κανένας όμηρος στα χέρια του κράτους – Nα  σταματήσει κάθε  διώξη  στους  συλληφθέντες της 17ης Οκτώβρη στη διαδήλωση  της Νίκαιας
·    Να σταματήσουν τα πογκρόμ και οι επιχειρήσεις σκούπας εναντίον των μεταναστών και της νεολαίας
·    Να καταργηθούν όλοι οι τρομονόμοι
·    Κάτω τα χέρια από τα Εξάρχεια και από το Πανεπιστημιακό Ασυλο
·    Μηδενική ανοχή στο κράτος και τα έκτακτα μέτρα προστασίας του

« Πρωτοβουλία για την αυτοοργάνωση στην εκπαίδευση »

//ekpaideysi.espivblogs.net/

για την επιβολή συμμετοχής του σχολείου στην παρέλαση


Σύλλογος διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δ.Σ. Θεσσαλονίκης του ΠΤΔΕ του ΑΠΘ: Ανακοίνωση για την επιβολή συμμετοχής του σχολείου μας στην παρέλαση

Ο Σύλλογος διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δ. Σ. Θεσσαλονίκης  του ΠΤΔΕ του ΑΠΘ, με αφορμή την άνωθεν επιβολή συμμετοχής του σχολείου μας στην παρέλαση για δεύτερη συνεχή χρονιά, παρά τη διαφορετική μας άποψη, θεωρώντας ότι οι παρελάσεις δε βρίσκουν ούτε καν στοιχειώδες έρεισμα σε οποιαδήποτε επιστημονική παιδαγωγική προσέγγιση και αντιβαίνουν κατάφωρα τις αρχές του σεβασμού της διαφορετικότητας, της ειρήνης και των ίσων δικαιωμάτων, που το σύγχρονο σχολείο καλείται να υπηρετήσει, αποφάσισε μέσα από τη δημοσιοποίηση αυτού του κειμένου να καταθέσει τις επιστημονικές- παιδαγωγικές του αντιρρήσεις σχετικά με το ρόλο των μαθητικών παρελάσεων συνολικά*.

Μικρό ιστορικό
Το μαθητικό συμπλήρωμα στις στρατιωτικές παρελάσεις ξεκίνησε στα χρόνια του Μεταξά, όταν η ομοιομορφία της εμφάνισης μαθητών και μαθητριών ήταν δεδομένη, ενώ η στρατιωτικοποίηση της νεολαίας (βλ. Ε.Ο.Ν.) ήταν βασικός στόχος του καθεστώτος. Από τότε οι μαθητικές παρελάσεις συνεχίζονται αδιάλειπτα καθοριζόμενες από  ένα θολό νομοθετικό πλαίσιο -«προαιρετικά και με το ζόρι», παρά την καταδίκη της χώρας μας από το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το θέμα της υποχρεωτικότητας της συμμετοχής μαθητών και εκπαιδευτικών σ΄ αυτές. Η μόνη περίοδος που τέθηκε ουσιαστικά ζήτημα κατάργησής τους ήταν αμέσως μετά τη χούντα. Όμως οι παρελάσεις έμειναν ανέγγιχτες από οποιαδήποτε απόπειρα «εκσυγχρονισμού» ακολούθησε και έτσι μέχρι σήμερα μαθητές και μαθήτριες συνεχίζουν να παίζουν τα στρατιωτάκια με τους εκπαιδευτικούς (και ιδίως τους/τις γυμναστές/τριες) σε ρόλο «επιλοχία».

Από τη σκοπιά της παιδαγωγικής
Προφανώς, η μαθητική παρέλαση (και μάλιστα στρατιωτικού τύπου) δεν αντέχει ούτε τη στοιχειώδη κριτική προσέγγιση από οποιαδήποτε σύγχρονη παιδαγωγική σκοπιά. Αφού όλα στην παρέλαση παραπέμπουν σε παιδαγωγικούς αρχαϊσμούς στρατιωτικού τύπου. Γι’ αυτό και όλη η προετοιμασία είναι μια ξεκομμένη δράση στο χώρο του σχολείου. Συναντά τη χαρούμενη αποδοχή των μαθητών/τριών, μόνο γιατί γίνεται «έξω» και αντιμετωπίζεται με την ιλαρότητα ενός παιχνιδιού ρόλων. Έτσι όμως η «εγχάραξη» επιτυγχάνεται πολύ ευκολότερα, αφού οι «συνθήκες πρόσληψης» είναι σχεδόν ιδανικές (πολύ θα θέλαμε ένα μεγάλο μέρος της καθημερινής εκπαιδευτικής διαδικασίας να γίνεται «έξω» και με «παιχνιώδη» διδακτική προσέγγιση).

Όμως τι ακριβώς «εγχαράσσεται»;

α) Διαχωρισμός-διακρίσεις: αγόρια μπροστά, κορίτσια πίσω (ολοφάνερα σεξιστικό), αλλά και ψηλοί/ές μπροστά, κοντοί/ές πίσω (ολοφάνερα ακατανόητο) . Και κυρίως άξιοι/ες ξεχωριστά -η Ελλάδα της σημαίας-πληβείοι πίσω. Μάλιστα η εξάδα μόνο πηγαίνει συνήθως στη Δοξολογία και πάντα μπροστά- ξεκομμένη από τον υπόλοιπο μαθητικό όχλο. Εδώ, συναντάμε και το μεγάλο θέμα της απόρριψης των παιδιών με αναπηρίες. Η εγκύκλιος που επιτρέπει και τη συμμετοχή  ανάπηρων στην πράξη περιορίζεται στους/ις σημαιοφόρους και  αποτελεί καταφανώς επικοινωνιακό τρικ, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γενικευτεί, αφού οι απαιτήσεις για τη συμμετοχή στα «παρελαύνοντα τμήματα» δεν σέβονται διόλου τις ιδιαίτερες δυσκολίες και ανάγκες αυτών των παιδιών.

β) Θηριοδαμαστικός παβλοφισμός: Όλοι/όλες περπατάμε με το ίδιο αφύσικο βήμα, μετά από πολύωρη, μάλιστα, εκγύμναση , που μετατρέπει το σχολείο σε τσίρκο. Για να μπορούμε να «στοιχιζόμαστε» βλέποντας μόνο το κεφάλι του μπροστινού μας και να «ζυγιζόμαστε» ρίχνοντας ματιές στο πλάι στο/στη διπλανό/ή μας  και εντέλει να κινούμαστε σαν ρομποτάκια  με το ρυθμό που επιβάλλει  -παβλοφικά-η σφυρίχτρα ή το «ένα στο αριστερό».

γ) Αγελισμός – ομοιομορφία: συνδέεται με το προηγούμενο όσον αφορά στην κίνηση στο χώρο, αλλά επεκτείνεται και στην ενδυμασία. Την πιο ορατή προσπάθεια υποταγής του ατόμου στη μαζική ομοιομορφία του συνόλου. Τώρα τελευταία, μάλιστα, έχουμε σύνδεση του εθνικοσοσιαλιστικού αυτού κατάλοιπου με το θεσμό της χορηγίας. Συνήθως φροντιστήρια «χορηγούν» μέρος (φουλάρια, γιλέκα, μπερέδες κ.λ.π.)  της ενδυμασίας.

δ) Υποβιβασμός του ελεύθερου πολίτη σε υποταγμένο «υπήκοο»: Από ποιο φεουδαρχικό χρονοντούλαπο άραγε βγαίνουν αυτοί οι «επίσημοι» που στέκονται κάθε φορά στην εξέδρα (δεσπότης, στρατηγός, νομάρχης -οι αρχές και εξουσίες του τόπου) επιθεωρώντας με βλοσυρό βλέμμα τους υπηκόους τους, καθώς αυτοί τους  «αποδίδουν τιμές» (γιατί άραγε;) στρέφοντας την κεφαλή δεξιά (ενώ ταυτόχρονα κοιτάνε λοξά τη «στοίχισή» τους και ακόμα πιο λοξά τη «ζύγισή» τους);

ε) Κιτς και αισθητική κακογουστιά: Εκτός από τον τρόπο που κινούμαστε και τα ρούχα που φοράμε στην παρέλαση ακούμε και μουσική (δεν υπάρχει τελετουργία χωρίς μουσική υπόκρουση άλλωστε, εκτός από αυτές που απαιτούν πλήρη σιωπή). Και τι μουσική! Στρατιωτικά εμβατήρια (την κακοποίηση, δηλαδή, της όποιας συμφωνικής παράδοσης της Δύσης) που επενδύουν μουσικά κάποια άτεχνα στιχάκια εθνικιστικού κρεσέντου.

στ) Eθνικιστική μονοπολιτισμικότητα: Παρά τα ρητορικά φληναφήματα περί «σεβασμού των πολιτισμικών διαφορών» οι παρελάσεις αποτελούν έναν ακόμη  μηχανισμό (τον πιο χοντροκομμένο, ίσως) για την επιβολή είτε της αφομοίωσης είτε της ρατσιστικής απόρριψης και του αποκλεισμού του «διαφορετικού» από την εκπαιδευτική διαδικασία. Οι «καθιερωμένες» πλέον αντιπαραθέσεις γύρω από το ζήτημα των αλλοδαπών σημαιοφόρων το αποδεικνύουν περίτρανα.

Συνοπτικά,
Η ολοκληρωτική νοοτροπία, ο αποκλεισμός και οι διακρίσεις, ο μιλιταρισμός, η ψυχολογία μαζικής πειθαρχίας και η αφομοίωση δεν έχουν προφανώς καμιά σχέση με την κατάκτηση της ιστορικής γνώσης και την κριτική προσέγγιση της συλλογικής μνήμης από τους/τις μαθητές/τριες.
Αν κάτι πρέπει να διδάσκονται τα παιδιά από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο είναι αυτό που χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν στους δρόμους με τη λήξη του πολέμου:
“Ποτέ πια πόλεμος, ποτέ πια φασισμός στη γη”
Κι αυτό φυσικά δε μπορεί να γίνει μέσα από την παρέλαση, το αντίθετο μάλιστα.

*Το εποπτικό συμβούλιο των Πειραματικών Δημοτικών Σχολείων του ΠΤΔΕ-ΑΠΘ υποστηρίζει ομόφωνα την απόφαση του συλλόγου διδασκόντων του 1ου  Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου του ΠΤΔΕ-ΑΠΘ για τις παρελάσεις, θεωρώντας τις παρελάσεις ως συντηρητικά ιδεολογικά σύμβολα και αναχρονιστικές πρακτικές που αντιτίθενται στην υπόσχεση της Παιδαγωγικής ως επιστήμης της εκπαίδευσης για ένα ανθρώπινο και δημοκρατικό σχολείο για όλα τα παιδιά, που προετοιμάζει το δημιουργικό, κοινωνικό, ικανό για συνεργασία και ολόπλευρα ολοκληρωμένο άνθρωπο.

Το εποπτικό συμβούλιο

Τάσος Λιάμπας Λέκτορας, Αθανάσιος Αϊδίνης Επίκουρος καθηγητής,  Έφη Παπαδημητρίου Λέκτορας

Δε θα νικήσει ο τρόμος… θα νικήσει ο δρόμος!

untitled-2_2

Αφίσα για τους συλληφθέντες στη Νίκαια που διώκονται με τον κουκουλονόμο.

1. Καταληψη Δημαρχειου Νικαιας 17-10-09

2. Kατάληψη Πρυτανείας Πανεπιστημίου Αθηνών Προπύλαια,19-10-09.

Ανακοίνωση της κατάληψης:  http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1094118

3.Καταληψη  Περιφερειας Κρητης στα Χανια 20-10-09   ως ενδειξη αλληλεγγυης στους συλληφθεντες της Νικαιας καθως και  διαμαρτυρια για τη δολοφονια  του Μοχαμεντ Καμραν Ατιφ

4. Καταληψη Αλληλεγγυης στη ΣΧΟΛΗ ΘΕΑΤΡΟΥ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  21-10-09

5. κατάληψη Πρυτανείας ΑΣΟΕΕ   21-10-09

6. Καταληψη Δημοτικης Πινακοθηκης Ηρακλειο Κρητης 22-10-09

====================================================

ΤΟΤΕ…

“Η αύξηση των ποινών για εγκλήματα που διαπράττουν οι κουκουλοφόροι αγγίζει τα όρια του ανυπόφορου αστείου, γιατί το πρόβλημα δεν είναι οι ποινές, αλλά η αδυναμία της Αστυνομίας να αποτρέψει τα σχέδια των κουκουλοφόρων και να τους συλλάβει”

Χ. Καστανίδης (πρώην Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ και νυν υπουργός Δικαιοσύνης), 19 Μάρτη 2009

“Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στη βία των κουκουλοφόρων! […] Όμως, δε θα κατασταλεί παραβιάζοντας πλήρως την αρχή της αναλογικότητας των ποινικών διατάξεων, ανατρέποντας δηλαδή όλη την ισορροπία του Ποινικού Κώδικα, παίρνοντας αδικήματα που τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης –και μάλιστα μεσαία ποινή φυλάκισης- και μετατρέποντάς τα σε κακουργήματα –και μάλιστα πάνω από μεσαία κακουργήματα- επειδή ο δράστης είναι πιο επικίνδυνος γιατί φοράει κουκούλα.

[…] Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι και η μόνη διάταξη η οποία υπάρχει στον Κώδικά μας από το 1976 που καθιστά στοιχείο αυξημένης επικινδυνότητας την κουκούλα, έχει δυστυχώς μείνει ανενεργός επί τόσα χρόνια, από το 1976. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι τέτοιου είδους ρυθμίσεις δεν αποδίδουν”.

Ευ. Βενιζέλος, 23 Ιουνίου 2009

“…Οι ρυθμίσεις αυτές καθαυτές είναι αστείες. Πέραν του ότι δε στέκουν νομικά, θα πέσουν και αυτομάτως σε αδράνεια διότι πολύ απλά προσκρούουν πρακτικά στην ίδια την κοινή λογική. Αυτό που με ανησυχεί και πρέπει να ανησυχεί όλους τους προοδευτικούς πολίτες είναι η βαθιά συντηρητική και αναχρονιστική στροφή που επιχειρεί με τέτοια μέτρα η κυβέρνηση. Είναι προφανές ότι το ακροατήριο στην προκειμένη περίπτωση είναι οι ψηφοφόροι του ΛΑΟΣ…”

Μιχάλης Χρυσοχοΐδης  (νυν υπουργός Δημόσιας τάξης), 22 Μαρτίου 2009

========================================================

ΤΩΡΑ:

Φωτογραφίες από την πορεία στη Νίκαια για το βασανισμό και το θάνατο του Μοχάμεντ Καμράν

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1093501

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1093927

Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ

nikaia1zw2ly

afisaporeia-nikaia

nikaia_teliko

ΝΕΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

Η νέα δολοφονία νεαρού μετανάστη από την Ελληνική Αστυνομία αποκαλύπτει την πραγματική διάσταση των εξαγγελιών του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, γνωστού και για τις σχέσεις του με τις αμερικανικές και βρετανικές αστυνομικές αρχές και μυστικές υπηρεσίες, Χρυσοχοίδη, αλλά και του υφυπουργού του, Βούγια, στρατολογημένου από την σοσιαλδημοκρατία πρώην υποψήφιου δημάρχου Θεσσαλονίκης με τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ.

Το οδοιπορικό προς το θάνατο συγκλονίζει, σοκάρει και αποκαλύπτει όχι μόνο το γεγονός ότι οι ξένοι εργάτες στη χώρα μας, ως τα πλέον ευάλωτα τμήματα της εργατικής τάξης βρίσκονται στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής, αλλά και ότι λειτουργούν ως πειραματόζωα εφαρμογής των πιο βάρβαρων αστυνομικών μεθόδων.

Οι βίαιοι ξυλοδαρμοί, τα απάνθρωπα βασανιστήρια, η εισβολή της αστυνομίας και η παραβίαση του οικογενειακού ασύλου στοχεύουν στην τρομοκράτηση του πιο άγρια εκμεταλλευόμενου τμήματος του προλεταριάτου, του παραδειγματισμού του κοινωνικού συνόλου και της περιθωριοποίησης των μεταναστών, ώστε να καταστεί αδύνατη κάθε επικοινωνία, κάθε συνεννόηση, κάθε αναζήτησης ανάπτυξης κοινών αγώνων με το σύνολο της εργατικής τάξης και της νεολαίας, θύματα της οικονομικής κρίσης και της αντεργατικής πολιτικής ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-Ε.Ε.

Ο κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός που επιβάλλει ο κόσμος του πλούτου με πολιτικούς εκφραστές ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, με την προπαγάνδα των ΜΜΕ και την στήριξη-οργάνωση της ευρωπαϊκής ιμπεριαλιστικής-καπιταλιστικής ολοκλήρωσης, της Ε.Ε., χρησιμοποιεί τους μετανάστες ως αιχμή του δόρατος για την εγκαθίδρυση ενός εργασιακού μέλλοντος χωρίς εργασιακά δικαιώματα, κατάσταση που την υφίστανται ήδη οι ίδιοι. Τα δόγματα της «Μηδενικής Ανοχής» αποσκοπούν στην περιφρούρηση αυτών ακριβώς των όρων εκμετάλλευσης του συνόλου της εργατικής τάξης. Εξάλλου τα μεταναστευτικά ρεύματα, δημιουργήματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, των σκοταδιστικών καθεστώτων που στηρίζουν οι πολυεθνικές και της οικονομικής κρίσης είναι αναμενόμενα και προσδοκώμενα από τον αστικό κόσμο. Εγκαθιδρύοντας την Ευρώπη Φρούριο επιζητούν την ελεγχόμενη είσοδο των νέων σκλάβων, ενώ η επιβολή καθεστώτος «λαθρομετανάστευσης» δημιουργεί «ανθρώπους χωρίς χαρτιά, χωρίς δικαιώματα, χωρίς υπόσταση», ευάλωτους στις ορέξεις κάθε εργοδότη, κάθε οργάνου της τάξης, κάθε λαθρεμπορικού συστήματος που συχνά συνεργάζεται με τις επίσημες κρατικές αρχές.

Η δολοφονία του Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ, του 25χρονου μετανάστη από το Πακιστάν από ξύλο, βασανιστήρια και ηλεκτροσόκ στο αστυνομικό τμήμα της Νίκαιας δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Είναι ένα ακόμη θύμα που έρχεται να προστεθεί στον πόλεμο που διεξάγεται καθημερινά εναντίον της εργατικής τάξης: οι δολοφόνοι αστυνομικοί αποτελούν την άλλη όψη των δολοφονιών σε εργασιακούς χώρους από ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας και εντατικοποίηση που επιβάλλουν οι Νόμοι του Κέρδους.

Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, το εργατικό κίνημα με τις εργατικές του συσπειρώσεις και τα σωματεία του πρέπει να βγει στο προσκήνιο και να παλέψει για τα σύγχρονα εργατικά δικαιώματα, αλλά και για την προστασία της Αξιοπρέπειας του και για τη διαφύλαξη της ανθρώπινης υπόστασης. Η πάλη εναντίον του εθνικισμού, του ρατσισμού και του κρατικού αυταρχισμού είναι αλληλένδετη. Έλληνες και ξένοι εργάτες, ανεξάρτητα το θρήσκευμα, τη φυλή και την εθνικότητα πρέπει να παλέψουν ενωμένοι.

Δεν είναι ζήτημα ούτε μόνο αλληλεγγύης, ούτε συμμαχίας με την σοσιαλδημοκρατία, ούτε υπόθεση προσωπικοτήτων όπως ο Θεοδωράκης που στήριξαν το αστικό σύστημα εξουσίας όποτε τους είχε ανάγκη, ούτε «αγωνία» των γραφειοκρατών συνδικαλιστών των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ της αντεργατικής ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, σύμμαχο και συνεργάτη του κράτους και των αστικών κομμάτων εξουσίας στην εφαρμογή της αστικής πολιτικής.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
http://diktiospartakos.blogspot.com

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ – ΔΙΚΗ 8-10-09

ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΙΩΠΑ

Την Πέμπτη 8 Οκτωβρη δικάζονται παιδιά. Τα παιδια μας. Οι μαθητές μας. Τι έκαναν; Οργίστηκαν.

Έμαθαν πως ένας συμμαθητής τους δολοφονήθηκε στις 6 Δεκέβρη εν ψυχρώ, από σφαίρα αστυνομικού στην πλατεία,  που βρισκόταν με την παρέα του.

Τα σχολεία ξεκίνησαν  καταλήψεις. Θα μπορούσαν να πάνε σπίτια τους να κοιμηθούν. Θα μπορούσαν να πάνε σε «καφε» να παίξουν «ον-λάιν» παιχνίδια. Ενιωσαν, όμως, πως συμπάσχουν. Γι’ αυτό αποφάσισαν  να βγούν στους δρόμους και να διαδηλώσουν αυτοοργανωμένα την οργή τους.

Εμεις όμως, δάσκαλοι και καθηγητές θα συνεχίσουμε άραγε να τους φιμώνουμε και να τους μαντρώνουμε; Θα συνεχίσουμε να καταστέλουμε τις επιθυμίες τους και τα οράματά τους;   Ποιό μάθημα δίνουμε;

Την απάντηση να τη δώσουμε στα δικαστήρια με την παρουσία μας στις 8 Οκτώβρη. Να θυμίσουμε σε αυτούς που δικάζουν παιδιά ότι το αίμα του Αλέξη είναι ακόμα νωπό και ότι οι αγώνες ούτε δικάζονται ούτε φυλακίζονται. Ο  κάθε ένας που βγαίνει στους δρόμους έχει κατακτήσει το δικαίωμα και να διαδηλώνει και να αμφισβητεί μια σαθρή εξουσία που παλεύει να επιπλεύσει. Κανένα ένδικο μέσο δε θα φέρει γιατρειά παρά και μόνο η τιμωρία φυσικών και ηθικών αυτουργών που όπλισαν και οπλίζουν ένστολους δολοφόνους 15χρονων.

•    ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ

•    ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ  ΚΑΘΕ  ΔΙΩΞΗ  ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ  ΤΟΥ  ΔΕΚΕΜΒΡΗ

•    ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ( Οδός Σκουζέ )             ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ – Στάση Εργασίας και συγκέντρωση την Πέμπτη   8/10/09   το πρωί

•    Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

•    ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ  ή  ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ,  ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΔΕ ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕ ΦΥΛΑΚΙΖΕΤΑΙ …

« Πρωτοβουλία  γιά  την  αυτοοργάνωση  στην εκπαίδευση »


απο την παρεμβαση αλληλεγγυης στην πλ. Κοραη στον Πειραια 7/10/09:

7-10-09