Κείμενο παρέμβασης για την απεργία  στις 24 Φλεβάρη

κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

http://pat61.squat.gr/?p=975

—–

φωτο απο απεργια-πορεια 24-2-10

—–

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ ΚΑΙ ΜΙΑ «ΑΡΙΣΤΕΡΗ» ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Κυκλοφόρησε εδώ και ένα ορισμένο χρονικό διάστημα ένα κείμενο 18 διανοουμένων σχετικά με την κρίση στις εκδόσεις ΑΓΡΑ, κρίση που έχει ξεσπάσει ύστερα από την εκδικητική απόλυση συνδικαλιστή εργαζομένου από την πλευρά της εργοδοσίας. Το κείμενο είναι το δεύτερο που δημοσιοποιείται,  στηρίζοντας την εργοδοσία. Ύστερα από την ανοικτή και προκλητική στήριξη από εκσυγχρονιστές διανοούμενους, έρχεται τώρα η στήριξη από την αριστερή και ακροαριστερή διανόηση. Το κείμενο υπογράφεται από εκπροσώπους του ακαδημαϊκού μαρξισμού και από πολιτικά στελέχη – διανοούμενους της εξωκοινοβουλευτικής και ευρύτερης αριστεράς. Μερικοί από τους υπογράφοντες  έχουν συνεργαστεί εκδοτικά με τον συγκεκριμένο εκδοτικό οίκο και απ’ την πλευρά αυτή η παρέμβαση τους δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε αθώα ούτε αμερόληπτη. Είναι παρέμβαση από τη σκοπιά των δικών τους συμφερόντων που επιβάλλει η συνεργασία με τον συγκεκριμένο εκδοτικό οίκο. Παρόλα αυτά το πρόβλημα δεν εξαντλείται στο σημείο αυτό. Η στάση των συγκεκριμένων διανοουμένων είναι ενδεικτική του διαστάσεων του κομφορμισμού που χαρακτηρίζει τη διανόηση  σχεδόν σε όλες τις ιδεολογικοπολιτικές εκδοχές της , που είναι έτοιμη να υπηρετήσει την οποιαδήποτε εξουσία , αρκεί αυτό να εξυπηρετεί και τα δικά της τα συμφέροντα. Είναι επίσης και ενδεικτικό της απόσπασης που έχει από τις ζωντανές κοινωνικές διεργασίες.

Η απόλυση του συνδικαλιστή – εργαζόμενου Ντίνου Παλαιστίδη από τις εκδόσεις ΑΓΡΑ είναι ένας ακόμη κρίκος της εργοδοτικής αυθαιρεσίας  και των μεσαιωνικών εργασιακών σχέσεων που επικρατεί στο συγκεκριμένο εργασιακό χώρο και όχι μόνο. Απολύθηκε ύστερα την καταφυγή του στην Επιθεώρηση Εργασίας με την οποία ζητούσε έναν σαφή καθορισμό των καθηκόντων του.

Μεγάλης πολιτικής σημασίας είναι το περιεχόμενο της παρέμβασης που γίνεται με τη συγκεκριμένη δήλωση. Καταρχήν δηλώνουν ότι «είναι εναντίον των απολύσεων και είναι θέμα αρχής γι΄ αυτούς η υπεράσπιση των μισθωτών»(ωραίο ως θεωρητική διακήρυξη!) για να περάσουν στη συνέχεια στον βασικό στόχο της δήλωσης τους : «…η Άγρα δεν είναι μια οποιαδήποτε καπιταλιστική επιχείρηση διακρίνεται για την ποιότητα των εκδόσεων της και στα τριάντα χρόνια της ύπαρξης της δεν έχει προβεί σε απολύσεις.» Εδώ, λοιπόν , από τους αριστερούς και μαρξιστές διανοουμένους μας μαθαίνουμε ότι οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις διαιρούνται σε καλές και κακές και ότι η διάκριση αυτή γίνεται με βάση την ποιότητα των προϊόντων τους και από το ότι δεν έχει μέχρι τώρα απολύσεις. Να όμως που έκανε.

Ερμηνεύοντας παραπέρα το πνεύμα των αριστερών διανοουμένων μας θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι  στις καλές θα πρέπει να επιφυλλάσουμε άλλη μεταχείριση, όταν προκύπτει διάσταση απόψεων ανάμεσα στον εργοδότη και τον εργαζόμενο ή όταν οι εργαζόμενοι διεκδικούν δικαιώματα. Προφανώς «η ποιότητα των εκδόσεων» είναι το καθοριστικό κριτήριο για ν΄ αντιμετωπίζουμε  μια καπιταλιστική επιχείρηση και για το οποίο δεν πρέπει να διεκδικούν τα δικαιώματά τους οι εργαζόμενοι με επιμονή και αποφασιστικότητα. Κι εμείς οι κοινοί θνητοί  ως τώρα νομίζαμε ότι οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις στηρίζονται σε κοινωνικές σχέσεις εξουσίας και εκμετάλλευσης.

Αφού λοιπόν  οι αριστεροί  διανοούμενοι μας ξεκαθάρισαν το θέμα με τις καλές καπιταλιστικές επιχειρήσεις μας ξεκαθαρίζουν και το θέμα με τους εργαζόμενους. Εκφράζουν τη λύπη τους «γιατί μια σχέση εργοδότη – εργαζόμενου με διάφορες εντάσεις κατέληξε σε απόλυση» Απλά έχουμε την έκφραση λύπης (τι χριστιανικό και φιλάνθρωπο πνεύμα ..) και όχι δημόσια πολιτική καταγγελία της εργοδοσίας για την επιλογή της. Για να μην ξεχνιόμαστε είμαστε σε καλή καπιταλιστική επιχείρηση και άρα δεν έχουν νόημα οι απεργίες και οι δυναμικοί κοινωνικοί αγώνες. Έτσι εκφράζουν την ελπίδα  ότι «το πρόβλημα θα λυθεί με απευθείας συνεννόηση και όχι από τα δικαστήρια με επαναπρόσληψη του εργαζομένου και με διάλογο με τους εργαζομένους στην Άγρα». Να λοιπόν και η πρόταση των αριστερών διανοουμένων μας. Από την ταξική πάλη στο διάλογο και την ταξική συνεργασία.

Εκείνο που κάνει το κείμενο των αριστερών διανοουμένων μας είναι ότι απαξιώνει  τον μέχρι τώρα αγώνα των εργαζομένων, τον απαξιώνει πλήρως και με τον χειρότερο τρόπο. Ένας αγώνας ακηδεμόνευτος και ταυτόχρονα αγώνας αξιοπρέπειας εμφανίζεται ως « θορυβώδης και άδικη προσπάθεια απαξίωσης της Άγρα» Αυτό λοιπόν που στη δική τους σκέψη εμφανίζεται ως θορυβώδης και άδικη προσπάθεια απαξίωσης  δεν είναι παρά αντίσταση στην εργοδοτική αυθαιρεσία , αγώνας διεκδίκησης δικαιωμάτων ενάντια στη βαρβαρότητα. Σίγουρα η διαφορά αντίληψης της πραγματικότητας έχει να κάνει με τη θέση που ο καθένα βρίσκεται μέσα σ΄ αυτή. Λογικές σαν αυτές της δήλωσης των «18» δεν έχουν τίποτα το θετικό να προσφέρουν στους εργαζόμενους. Αντίθετα προσφέρουν δύναμη στην εργοδοσία να συνεχίσει την αυθαιρεσία της.

ΧΡΗΣΤΟΣ   ΡΕΠΠΑΣ

_

ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ “ΑΓΡΑ”  8-2-10

Με εκπλήττει και με λυπεί η απόλυση ενός εργαζομένου από έναν έκδοτικό οίκο,που έχει δώσει δείγμτα ριζοσπαστικής γραφής με τις εκδόσεις του. Ο Ντίνος διεκδίκησε το αυτονόητο στο χώρο εργασίας του, να έχει, δηλ., δικαιώμτα και να μην είναι απλό αντικείμενο των εντολών της εργοδοσίας. Μαζί του με συνδέει χρόνια γνωριμία και φιλία και γνωρίζω ότι δε δουλεύει τυχαία στο χώρο του βιβλίου, αλλά από αγάπη και ενδιαφέρον γι΄αυτό. Δεν μπορώ επομένως να δεχτώ στο ελάχιστο τις αιτιάσεις της εργοδοσίας για το προσωπό του. Αντίθετα πιστεύω ότι πρόκειται για μια εκδικητική απόλυση ένός ανθρώπου που με τη συνδικαλιστική του δράση έχει προσφέρει πολλά στους εργαζόμενους, όχι μόνο στο χώρο του βιβλίου αλλά και γενικότερα. Η ανάκληση αυτής της απόλυσης είναι μια στοιχειώδης πράξη δικαιοσύνης, για την οποία θα αγωνιστώ και προσωπικά

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΕΠΠΑΣ, ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΑΡΓΟΣΑΡΩΝΙΚΟΥ

_

Η DOMINO’S PIZZA ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ   (ΜΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ)   ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ

Η κρίση που ξέσπασε στην πιτσαρία Domino’s Pizza, εξαιτίας της απόλυσης ενός εργαζόμενου, συνεχίζεται. Αισθανόμαστε λοιπόν την υποχρέωση να δηλώσουμε τα ακόλουθα:

Πρώτο: Είμαστε εναντίον των απολύσεων. Η υπεράσπιση των μισθωτών είναι για μας θέμα αρχής. Δεν το διαπραγματευόμαστε, ρε παιδί μου. Υπενθυμίζουμε ότι είμαστε ριζοσπάστες κομμουνιστές, διεθνιστές κλπ. Πάμε τώρα στην ουσία.

Δεύτερο: Η «Domino’s Pizza» δεν είναι μια οποιαδήποτε καπιταλιστική επιχείρηση: Διακρίνεται για την ποιότητα της πίτσας της, και όσα χρόνια υπάρχει δεν έχει προβεί σε άδικες και παράλογες απολύσεις. Όταν φταίει ο εργαζόμενος, τι να σου κάνει και το αφεντικό; Ως πότε η Αριστερά θα είναι δέσμια της αγκύλωσης «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»; Πότε επιτέλους θα αρθρωθεί συνεκτικός και ριζοσπαστικός λόγος για το δίκιο του αφεντικού ; Οι εργαζόμενοι στην Domino’s Pizza μπορούσαν πάντοτε να έπαιρναν μέρος στις απεργίες ως σύνολο, χωρίς αντίδραση από την πλευρά της εργοδοσίας. Το ότι δεν το έκαναν λόγω της ανεπαρκούς τους ταξικής συνείδησης και της μη ένταξής τους στη Ριζοσπαστική Αριστερά, ε, και αυτό να το χρεώσουμε στην εργοδοσία ;

Τρίτο: Λυπόμαστε για το ότι μια σχέση εργοδότη-εργαζόμενου με διαφορές και εντάσεις κατέληξε σε απόλυση. Ωστόσο, θα κάναμε την καρδιά μας πέτρα, αν το γεγονός αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει ευκαιρία για να συζητηθεί (σε κάποιο φόρουμ της Αριστεράς) το ευρύτερο πρόβλημα των συνθηκών εργασίας στο χώρο του delivery και ειδικά της πίτσας. Αντί γι’ αυτό, γίνεται, γραπτά και προφορικά, μια θορυβώδης και άδικη προσπάθεια απαξίωσης της «Domino’s Pizza». Οι φωνασκίες, τα μπλοκαρίσματα και άλλες μορφές προλεταριακής δράσης δυστυχώς βιώνονται ως ωμός εκβιασμός από τα αφεντικά, καταβαραθρώνουν το ηθικό τους και σταδιακά τα οδηγούν σε κατάθλιψη και κρίση. Η Αριστερά, ως υπέρμαχη της ανάπτυξης, δε συμφωνεί με κάτι τέτοιο.

Συνεπώς: Ελπίζουμε ότι το ταξικό ζήτημα θα λυθεί με απευθείας συνεννόηση, και όχι από τα δικαστήρια ή ακόμα χειρότερα με άμεση και αδιαμεσολάβητη δράση. Με επαναπρόσληψη του εργαζόμενου και με διάλογο με τους εργαζόμενους στην «Domino’s Pizza» (Προτιθέμεθα δε να τον συντονίσουμε εμείς σε εκδήλωση στο Γκίνη). Η κρίση πρέπει να ξεπεραστεί προς το συμφέρον των εργαζομένων αλλά και των αφεντικών. Στο κάτω κάτω όλοι άνθρωποι είμαστε. Ταυτόχρονα πρέπει να σταματήσει η εκστρατεία απαξίωσης, εκστρατεία που εντέλει είναι σε βάρος και των εργαζομένων στην «Domino’s Pizza» (πόσο μάλλον των αφεντικών) αλλά και του υψηλού επιπέδου γαστρονομίας της χώρας μας, στο οποίο τόσο έχει συμβάλλει αυτή η πιτσαρία. Δύο αιώνες αντικαπιταλιστικού αγώνα και ταξικής πάλης, τι καταλάβαμε; Η διαρκής ταξική συμφιλίωση είναι η απάντηση στα αδιέξοδα του μαρξισμού, στη βαθιά κρίση της ελληνικής αριστεράς και στα χρόνια προβλήματα του ελληνικού μικρού κεφαλαίου.

ΥΓ. Η επιστολή μας δεν αποτελεί μια συγκυριακού τύπου αντίδραση,μόνο και μόνο δηλαδή επειδή έχουμε χρόνια γαστρονομικά νταραβέρια με τα συγκεκριμένα αφεντικά της συγκεκριμένης επιχείρησης και έχουμε φάει καλά από εκεί. Είναι μια ψαγμένη, παγκοσμίως πρωτότυπη και γενικής χρήσης πρόταση. Αντικαταστήστε τη συγκεκριμένη (όχι ακριβώς) καπιταλιστική επιχείρηση με οποιαδήποτε άλλη που πρόσφατα προέβη σε απολύσεις και συμπληρώστε τις 17  υπογραφές

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣH

Το πιο φριχτο ναυαγιο θα ηταν να σωθουμε*

“Αν καταρρεεις, ω κρατος μου, επειδη εδινες αντι αυξησης επιδομα….”

λενε πως φταιω

που καταρρεει η οικονομια απο τα ψιχουλα του μισθου μου
που καταναλωνω – αναπνεω δηλαδη
που εχω ‘ανεκτη’ διαβιωση

λεω πως φταιω

που δεχτηκα στις απεργιες επιδομα κι οχι αυξηση μισθου
που ανεχτηκα δεκαπενταετια λιτοτητας
που σιωπησα στις δεκαπλασιες αμοιβες των διοικητων κ προεδρων
στις ρεμουλες, αναγουλες, τα φαγοποτια
στα 28 δις στις τραπεζες, στων εφοπλιστων, επιχειρηματιων τα κερδη,
στους εφραιμ κ ζιμενς κ μιζενς
που αντιπροσωπευτηκα απο συνδικατα – βιτρινα κι εργατοπατερες
που διασπαστηκα με το ‘διαιρει κ βασιλευε’

λεμε πως φτανει και στο εξης αλλοιμονο τους

———————————————————————————————————————————
ο Καλβος κ η επιβεβαιωση:

“παρά προστάτας νά ‘χωμεν“.

απο την ιδρυση του νεοελ/κου κρατους κ με συντομη αναφορα:
δανειο – καταναλωση του σε ‘ατυχεις’ πολεμους / δανειο – εκστρατεια ’22 – ερχομος προσφυγων
δανειο – εμφυλιος ’46-49 / δανειο – ολυμπιακοι αγωνες 2004 [οι ρεμουλες σε φοντο]

οσα υπερογκα σε τοκους ποσα προσφεραν με ανταλλαγμα οι εκαστοτε ‘προστατιδες’ δυναμεις
καθε φορα το επαναλαμβανομενο τροπαρι του κρατους ηταν “ το εθνος ειναι σε δυσκολη θεση“,
οπότε καλουμαστε να δεχτουμε το σφιξιμο του ζωναριου.
Ομως κ πριν την ‘παγκοσμια κριση’ – που επικαλουνται-, η οικονομια ηταν εξαιτιας τους σε πτωση.

θελουν να γινουμε  το παρα-δειγμα για την ευρωπη:
‘δεστε τον εξεγερμενο του δεκεμβρη, υποκυπτει στην τρομοκρατια της οικονομιας σε κριση’

“παψετε πια να εκπεμπετε το σημα του κινδυνου,
τους γοους της υστερικης σειρηνας σταματηστε,
κι αφηστε το πηδαλιο στης τρικυμιας τα χερια:
το πιο φριχτο ναυαγιο θα ηταν να σωθουμε*!”       κ.ουρανης

* [δε μας ικανοποιουν τα 50ευρω αυξηση , συνεχεια της μιζερης ζωης]
———————————————————————————————————————————
μας πετουν το λιγο, γκριζο, το παρακαλι για μιση δουλεια -ενω ο πλουτος παραγεται σε τετοιο μεγεθος- το μιζερο, το μαζεμα αποδειξεων, τον τρομο των ειδησεων, το φοβο στο διαφορετικο, τη διαιωνιση της ζωης σε επιπεδο κτηνους.

λαχταραμε χρωμα στη ζωη. να ταξιδευουμε, να πηγαινουμε για φαγητο κ διακοπες, να εχουμε ελευθερο στο θεατρο, στην υγεια, στην παιδεια, να διασκεδαζουμε.

σαμποταζ στο φρουριο παραγωγης σκεψης των μμε,
αμμος στη μηχανη του σχεδιου ‘καλως ηρθες, μεσαιωνα’,
ρωγμη στην καλοστημενη πενθιμη τρομοκρατια του ‘δημοσιου χρεους’.

ΟΛΟΙ βεβαια σε αγωνες, απεργιες 10, 24 Φλεβαρη, 5 Μαρτη κ στο εξης

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ekpaideysi.espivblogs.net

_

Αυτοί που αρπάζουν το φαί απ’ το τραπέζι, κηρύχνουν τη λιτότητα.

Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάνε θυσίες.

Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους

για τις μεγάλες εποχές που θα ’ρθουν.

Μπέρτολτ Μπρεχτ

Τα ψέματα είναι στην προπαγάνδα τους και η αλήθεια στους δρόμους

Στις 10 Φλεβάρη απεργούμε ΟΛΟΙ

Στις 10 Φλεβάρη είμαστε όλοι διαδηλωτές

Κάποιοι κερδίζουν από την κρίση!

Καμία συναίνεση! Καμία υποταγή!

Ενότητα όλων των εργαζομένων απέναντι σε Ε.Ε, κυβέρνηση, κεφάλαιο!

ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!

Τα μέτρα που αποφάσισε και άρχισε ήδη να εφαρμόζει η κυβέρνηση για τη σταδιακή κάλυψη του δημοσιονομικού ελλείμματος (10% μείωση των επιδομάτων, τακτική  φορολόγηση  των αυτοτελώς φορολογούμενων, μείωση του φοροαπαλασσόμενου στις 6000 ευρώ, νέος φόρος στα καύσιμα, πάγωμα για τους άνω των 2000 ευρώ ακαθάριστα – εδώ κατέβηκε το όριο, αύξηση των συνταξιοδοτικών ορίων ηλικίας) υπολογίζεται ότι θα προσκομίσουν στα δημόσια ταμεία  10 δις ευρώ για την τρέχουσα χρονιά.

Ας θυμηθούμε κατ’ αρχήν τα 28 δις που δόθηκαν σε μια νύχτα για την επανάκαμψη των δύσμοιρων τραπεζών.

Ας δούμε επίσης πόσο δύσμοιρες ήταν πραγματικά οι τράπεζες.

• Η ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ αύξησε κατά 197,24% τα κέρδη της, ενώ οι φόροι της μειώθηκαν κατά 15%.
• Η ALPHA BANK αύξησε κατά 45,48% τα κέρδη της, ενώ οι φόροι της μειώθηκαν κατά 29,7%
• Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ αύξησε κατά 460,6% τα κέρδη της, ενώ οι φόροι της μειώθηκαν κατά 284,97%
• Η EUROBANK αύξησε κατά 114,5% τα κέρδη της, ενώ οι φόροι της μειώθηκαν κατά 40,57%

Οι διαπιστώσεις αυτές προέρχονται από τα στοιχεία που δημοσίευσε η ΕΝΩΣΗ ΤΡΑΠΕΖΩΝ.

Ας δούμε όμως και μερικά άλλα νούμερα.

• 650 εκατομμύρια ευρώ προβλέπουν να υφαρπάξουν από τους μισθωτούς με τη μείωση κατά 10% των επιδομάτων.
• 600 εκατομμύρια ευρώ προβλέπονται στον προϋπολογισμό για επιχορήγηση των μη κυβερνητικών οργανώσεων ( ας θυμηθούμε λίγο πριν, 2 εκατ. είχε πάρει η «Γλαυκώπις Αθηνά» από το Ζαχόπουλο για κοπή πίτας και χριστουγεννιάτικα δώρα στα παιδιά των υπαλλήλων του ΥΠΠΟ)
• 0 ευρώ προβλέπει ο προϋπολογισμός για φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας.
• 16 εκατομμύρια από τη φορολόγηση των εφοπλιστών.
• 8.767.147,03 εισέπραξε ο κ. Προβόπουλος τα τρία τελευταία χρόνια με νόμιμο τρόπο.
• 5,5 εκατομμύρια ευρώ πρόστιμο στην εταιρία Σημαιοφορίδη – Πρινιωτάκη έσβησαν το 2008 με πολιτική παρέμβαση στη ΦΑΕ Αθηνών.
• Σε 14000 ευρώ, μόνο, το μήνα θα περιοριστεί η αμοιβή του κ. Τάσου Γιαννίτση (του γνωστού εγκέφαλού της ασφαλιστικής αποδόμησης) από την εταιρία Ελληνικά Πετρέλαια, μετά την εθελοντική μείωση του μισθού του, για το καλό της πατρίδας.
• Λίγο λιγότερα από 300.000 ευρώ το χρόνο θα εισπράττει ο νέος μάνατζερ της ΔΕΗ, Αρθούρος Ζερβός. «Δε δέχτηκα αυτή τη θέση για τα χρήματα» δήλωσε συγκινημένος, μετά την ανάθεση από την περιβαλλοντικιά υπουργό, κυρία Μπιρμπίλη.
• 580.000 ευρώ το χρόνο, δηλαδή 48.333 ευρώ το μήνα είναι η αμοιβή του κυρίου Παναγή Βουρλούμη, διευθυντή του ΟΤΕ.

• ΟΧΙ! Τα μέτρα δεν είναι αντικειμενικά!
• ΟΧΙ! Για την οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας δε φταίει ο διπλανός εργαζόμενος που έχει καλύτερο μισθό και πιο πολλά δικαιώματα, όπως και για τον εργαζόμενο στον ιδιωτικό τομέα δεν πρέπει να φταίει ο εκπαιδευτικός που έχει μονιμότητα, άδειες κοκ.

Σε όλη αυτήν την μανία του συστήματος να κατεδαφίσει όλα τα δικαιώματα μας πρέπει να πούμε ένα μεγάλο ΟΧΙ!

ΝΑ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ! ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΣΤΙΣ 24 ΦΛΕΒΑΡΗ

απο την ανακοινωση της   ΑΠΕΡΓΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

ΟΧΙ στο «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης»

Δε θα πληρώσουμε την κρίση τους!

Σαρώνουν δικαιώματα και κατακτήσεις

για να αυξήσουν τα κέρδη τους

Αγωνιζόμαστε για μας και τα παιδιά μας

ΟΛΟΙ σ τη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

στις 24 Φλεβάρη

ΟΛΟΙ στο συλλαλητήριο

Να πάρουμε τον αγώνα στα χέρια μας!

Απεργιακή Επιτροπή ΕΛΜΕ Πειραιά

__

Σαρώνουν δικαιώματα και κατακτήσεις για να αυξήσουν τα κέρδη τους

ΟΧΙ στο «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης»

Δε θα πληρώσουμε την κρίση τους!

ΟΛΟΙ στη γενική απεργία στις 24 Φλεβάρη

Αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα ότι τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν από την κυβέρνηση την προηγούμενη βδομάδα αποτελούν μόνο το πρώτο επεισόδιο του αντιλαϊκού θρίλερ «Τα θύματα πρέπει να ξαναπληρώσουν».

Μάλλον το ελληνικό αλφάβητο δε θα φτάνει για να καλύψει τα σχέδια Β, Γ, Δ κλπ που βρίσκονται στα συρτάρια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της κυβέρνησης με στόχο τη συντριβή κάθε δικαιώματος και την επιβολή λιτότητας μέχρι την εξαθλίωση.

Η απεργία στις 10 Φλεβάρη –απεργία που αναγκάστηκαν να κάνουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες κάτω από το βάρος της επίθεσης- αποτέλεσε το άνοιγμα της μάχης. Η αυξημένη συμμετοχή τόσο την απεργία όσο και στη διαδήλωση και στους χώρους της εκπαίδευσης δείχνει ότι ο εργαζόμενος λαός δεν είναι διατεθειμένος να παραχωρήσει όσα έχει κερδίσει με τους αγώνες του.

Η μάχη θα έχει διάρκεια. Επόμενος σημαντικός σταθμός της είναι η γενική απεργία στις 24 Φλεβάρη. Είναι φανερή σε όλους η δυναμική που μπορεί να έχει μια γενική απεργία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα σε εκρηκτικές συνθήκες σαν τις σημερινές.

Η επίθεση αφορά όλους τους εργαζόμενους όπου κι αν ανήκουν πολιτικά, ό,τι κι αν ψηφίζουν. Είναι κρίσιμο η οργάνωση της απεργίας της 24 Φλεβάρη να γίνει με τον πιο πλατύ, πιο ανοιχτό, πιο αγωνιστικό τρόπο.

• Για να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία.
• Για να νεκρώσουν τα πάντα στη χώρα στις 24 Φλεβάρη.
• Για να μην αφεθεί ο αγώνας στις συνδικαλιστικές ηγεσίες.
• Για να πάρουμε τον αγώνα στα χέρια μας.
• Για να ετοιμάσουμε τα επόμενα βήματα μετά τις 24 Φλεβάρη.
• Για να προετοιμαστούμε για τη μάχη διαρκείας που απαιτείται!

Αγωνιζόμαστε για μας και τα παιδιά μας

Να πάρουμε τον αγώνα στα χέρια μας!

Απεργιακή Επιτροπή ΕΛΜΕ Πειραιά

__

Το κράτος επιχειρεί να διαλύσει κάθε χώρο συνάντησης και αντισυστημικής οργάνωσης της νεολαίας και να καλλιεργήσει το φόβο, την παθητικότητα και το μίζερο ατομικισμό.

Με μια θεατρική επίδειξη δύναμης, η Αστυνομία εισέβαλλε στo ΡΕΣΑΛΤΟ  του Κερατσινίου, μια Αναρχική πολιτική συλλογικότητα  με πλούσια τοπική κοινωνική δράση τόσο στις Δυτικές Συνοικίες όσο και στο Κέντρο της Αθήνας.

Το μήνυμα του υπουργού με την Οργουελιανή νεογλώσσα ( «Υπουργείο Προστασίας Πολίτη» ) ότι οι αντιεξουσιαστές είναι αυτοί, που με τη δράση τους προκάλεσαν την περσινή δολοφονία, συμπληρώνεται  με τη στοχοποίηση  πολιτικών αντισυστημικών χώρων. Με ελεεινά ψέματα η επίσημη αστυνομία ενοχοποιεί 21 αγωνιστές  με φανταστικά  και υποθετικά   στοιχεία.

Η συνέχεια ήταν εξόχως αποκαλυπτική: Αλληλέγγυοι  συμπολίτες  προχωρούν σε κατάληψη του Δημαρχείου Κερατσινίου.  Ούτε φθορές ούτε βία υπάρχει στην κατάληψη αυτή – να και η ομοφωνη, πλην ΚΚΕ, αποφαση του δημ.συμβουλιου Κερατσινιου, υποκριτικη κατα τον υπουργο. Ωστόσο  συλλαμβάνονται από την αστυνομία και διώκονται  με κατηγορίες, που δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα.

Η νεογλώσσα του Υπουργού που έχει φίλους …«αντιεξουσιαστές», που… «τιμά» τη μνήμη του Αλέξη, που υπόσχεται… «κάθαρση στο σώμα από τους φασίστες της Χρυσής Αυγής», που «προστατεύει» τη διακίνηση των ιδεών,   που προσάπτει τη δολοφονία του παιδιού σε εξεγερτικά στοιχεία, φαίνεται να αιτιολογεί το νέο τύπο ιδιωνυμου που επιβάλλεται με τη συνδρομή του οργανωμένου ψέματος της τηλεόρασης.

Το νεο οπλο της μηδενικης ανοχης ειναι οι δολοφονικες αποπειρες των δελταδων: όπου επιτραπηκε να δοθει στη δημοσιοτητα βιντεο καναλιων, ηδη ανατριχιαζουμε με 4 τουλαχιστον τετοιες.

Καπως ετσι απροκαλυπτα πεφτει ο ενας απο δελταδες κ εγκλωβιζει το κεφαλι της Αγγ.Κουτσουμπου. Την επομενη στη συγγνωμη του ο δελτας -που παρατησε το θυμα κ εφυγε- επικαλειται κυνηγητο των αντεξουσιαστων. Και φετος για την παρολιγον νεκρη αυτοι εφταιγαν! Αν δε μαθευοταν οτι υπαρχει κι αλλο οπτικο υλικο, δε θα “διετασσαν ερευνα σε βαθος”..

Όμως,  εκτός από το Δεκέμβρη,  υπάρχουν κι άλλοι μήνες το χρόνο

κι ενδεχομένως πιο απρόβλεπτοι.

« Πρωτοβουλία για την αυτοοργάνωση  στην εκπαίδευση »