Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μπορούν να γίνουν η σπίθα που θα κάψει τον κάμπο της κοινωνικής ερήμου και της παθητικότητας, γιατί αποτελούν το ορμητικό ποτάμι της κοινωνικής αντίστασης και εξέγερσης που είναι αδιανόητη για κάθε λογική εξουσίας και “καθωσπρέπει” αγωνιστική συμπεριφορά.

Η βδομάδα που έρχεται είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για το Πασοκικό κράτος και τις κατοχικές δυνάμεις του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Ε. Θα επιδιώξουν με κάθε τρόπο την παραπέρα εξαθλίωση του πληθυσμού και τη λεηλασία του ανθρώπινου δυναμικού και του κοινωνικού πλούτου.

 Οι νέοι γερμανοτσολιάδες θέλουν να παραδώσουν ότι απόμεινε όρθιο στην παιδεία,στην υγεία και σε κάθε άλλο τομέα της κοινωνικής ζωής, εκτελώντας τους εργαζόμενους. Μας θέλουν εργαζόμενους χωρίς μισθό και δικαιώματα, πειθήνιους και υποταγμένους σε μια καθημερινότητα χωρίς τους βασικούς όρους διαβίωσης.

 Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, σπλάχνο από τα σπλάχνα της κοινωνικής αδικίας και καταπίεσης, πιεζόμενη από τη διαρκώς αυξανόμενη οργή και αγανάκτηση του κόσμου, αποφασίζει με τη 48ωρη απεργία της 19 και 20 Οκτώβρη να σώσει ότι απέμεινε από τα προσχήματα: “ο κόσμος δεν συμμετέχει στις απεργίες, δεν κατεβαίνει στο δρόμο”, κτλ. Στο παζλ της κοινωνικής χρεωκοπίας, οι θύτες και τα θύματα “όλοι μαζί”.

 Καμιά εμπιστοσύνη δεν μπορεί να υπάρχει από τους αγωνιζόμενους, εργαζόμενους, εκπαιδευτικούς, συνταξιούχους, άνεργους, δημοτικούς υπαλλήλους και κάθε κοινωνική ομάδα που συνθλίβεται, στις μανούβρες και τις εξαγγελίες των μηχανισμών επιβολής και χειραγώγησης.

 Οι “κανονισμένες” απεργίες μπορούν να γίνουν ο τάφος των νεκροθαφτών της κοινωνίας, της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας – ντόπιας και ξένης , μόνο αν ο κόσμος νιώσει την πραγματική του δύναμη, ξεπεράσει την πεπατημένη των απεργιών – σούπα και του περιπάτου στο κέντρο της Αθήνας με τις σημαιούλες, με τον περισσότερο κόσμο στο σπίτι του ή ακόμα χειρότερα στην εργασία του.

 Να οργανωθούμε ενάντια σε κάθε γραφειοκρατία με απεργιακές επιτροπές και συνελεύσεις βάσης σε κάθε σχολείο, σε κάθε χώρο εργασίας,σε κάθε γειτονιά.

 Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μπορούν να γίνουν η σπίθα που θα κάψει τον κάμπο της κοινωνικής ερήμου και της παθητικότητας, γιατί αποτελούν το ορμητικό ποτάμι της κοινωνικής αντίστασης και εξέγερσης που είναι αδιανόητη για κάθε λογική εξουσίας και “καθωσπρέπει” αγωνιστική συμπεριφορά.

• Να παρθούν πίσω όλα τα μέτρα των δύο τελευταίων χρόνων και να μην περάσει κανένα νέο στην παιδεία και παντού.

• Μαθητές, φοιτητές, δάσκαλοι, καθηγητές έχουμε τα ίδια συμφέροντα.

• Αρνούμαστε οργανωμένα να πληρώσουμε φόρους, χαράτσια, δάνεια. Μας ανήκουν τα πάντα. Δεν τους χρωστάμε τίποτα. Δε θα τους αφήσουμε να λεηλατήσουν άλλο τη ζωή μας.

• Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.

• Καθολική συμμετοχή σε απεργίες διαρκείας και μάχης σε κάθε χώρο δουλειάς, για το αυτονόητο: αξιοπρέπεια, αντίσταση, ανυπακοή, αλληλεγγύη.

• Ή εμείς ή αυτοί!

 Πρωτοβουλία για συνελεύσεις βάσης στην εκπαίδευση         17/10/2011

Το επόμενο ραντεβού της Πρωτοβουλίας είναι την Παρασκευή 21/10/2011 στις 19:00, στα γραφεία της ΟΛΜΕ.