ΜΙΑ  “EΘΙΜΟΤΥΠΙΚΗ”  ΑΠΕΡΓΙΑ ;
Μία νέα χειραφέτηση
Η εξέγερση του Δεκέμβρη διεύρυνε τις συνειδήσεις και έδωσε νόημα σε πρακτικές και σε ιδέες , που μέχρι τότε  αιωρούνταν. Οι μαζικές διαδηλώσεις, οι καταλήψεις σχολείων, σχολών, δημόσιων κτιρίων και οι  συγκρούσεις στο δρόμο έσπασαν τη βιτρίνα της εξουσίας των θεσμών ( κράτους-κοινοβουλίου-συνδικάτων). Έφεραν στην επιφάνεια καταπιεσμένες ιδέες και πρακτικές της νεολαίας και των εκμεταλλευομένων, από τον κοινωνικό βυθό.
Το κράτος και το κεφάλαιο απάντησαν  με  315 διώξεις  (17 σε ανήλικους )  και 67 προφυλακίσεις. Από τους 67 προφυλακισμένους , οι 19 παραπέμπονται  με τον τρομονόμο! Μπράβοι της εργοδοσίας επιτέθηκαν με βιτριόλι στη μετανάστρια συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, επιχειρώντας να συντρίψουν τον αγώνα των προλετάριων ντόπιων και αλλοδαπών.
Η εξέγερση του Δεκέμβρη έδειξε ότι ένα συσσωρευμένο ανθρώπινο δυναμικό εργατών, ανέργων, μεταναστών, μαθητών ,φοιτητών γεμάτο οργή αποφάσισε να αναμετρηθεί με την εξουσία εκτός των συνηθισμένων , καθιερωμένων ορίων.   Η σύγκρουση αυτή γέννησε  τις καταλήψεις στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στη  ΓΣΕΕ, στην ΕΣΗΕΑ, στα Δημαρχεία, στα Εργατικά Κέντρα , στην “Altec” στη Λυρική σκηνή , αλλά και πολλές λαϊκές συνελεύσεις, που συνεχίζουν απτόητες να συγκεντρώνουν τους ανθρώπους και να σπάνε την απομόνωση των πόλεων. Αυτές οι  νέες μορφές  επικοινωνίας, αλληλεγγύης , οργάνωσης και δράσης  δείχνουν ένα νέο δρόμο : το δρόμο της αυτοοργάνωσης.
Η  αυτοοργάνωση
Η αυτοοργάνωση ιστορικά, είναι η απάντηση στη διαβρωτική κρίση των αστικών και κρατικών θεσμών. Εκφράζει την ανάγκη ριζικής αλλαγής της οργανωτικής δομής των συνδικάτων, των παραγωγικών ενώσεων και της αναπαραγωγής της καθημερινής ζωής. Η οριζόντια σύνδεση, οι ανακλητοί εκπρόσωποι, η άμεση (και όχι κοινοβουλευτική – εξουσιαστική) δημοκρατία και οι συνελεύσεις, είναι μερικά στοιχεία , που αποδεικνύουν ότι  η αυτοοργάνωση αντιστρατεύεται το κράτος και το κεφάλαιο.
Ως εργαζόμενοι, που έχουμε βιώσει τους συνδικαλιστικούς θεσμούς, διαπιστώνουμε ότι η κοινοβουλευτική λογική διαβρώνει τα συνδικάτα διαρκώς περισσότερο. Επί πολλά χρόνια οι άνθρωποι της εργασίας  εναποθέτουν σε κάποιους «ενεργούς συνδικαλιστές» τη λύση των καθημερινών προβλημάτων τους,  αλλά και την οργάνωση της αντίστασης και των αγώνων. Οδηγούνται έτσι στην παθητικοποίηση και  στην ασφυκτική ιδιώτευση.
Από τα πρωτοβάθμια σωματεία μέχρι  τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ η εμπλοκή με τη διοίκηση , οι ανούσιες γραφειοκρατικές διαδικασίες του θεσμοθετημένου συνδικαλισμού και ο ταξικός συμβιβασμός , που βαφτίζεται «διάλογος των κοινωνικών εταίρων», οδηγούν σε όξυνση της κρίσης των θεσμών αυτών και στην αναζήτηση μίας άλλης απάντησης.
Γιατί η ΑΔΕΔΥ κηρυξε απεργία ;
Είναι τόσο μεγάλο το μέγεθος της καπιταλιστικής επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα , ώστε  ακόμα και οι πιό ενσωματωμένοι γραφειοκράτες πιέζονται να «κάνουν κάτι».
·    Τα αυτονόητα δικαιώματα της περίθαλψης και το εφάπαξ έγιναν  ένας Γολγοθάς.
Κεφάλαιο και κράτος  οδηγούν συνειδητά τη δημόσια υγεία και την κοινωνική ασφάλιση στον
αφανισμό. Ο ΟΠΑΔ και το ΤΠΔΥ βουλιάζουν στα χρέη. Ο ΟΠΑΔ χρωστάει 700 εκατομ. ευρώ
σε νοσοκομεία και 450 εκατoμ. ευρώ σε γιατρούς και φαρμακεία. Το ΤΠΔΥ αδυνατεί να κατα-   βάλει το εφάπαξ  σε  17.000 δικαιούχους τουλάχιστον.
·    Επιδεινώνεται δραματικά η εργασιακή ανασφάλεια και η ανεργία. Το ποσοστό  των ωρομισθίων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών  αυξάνεται σταθερά.  Η υποστήριξη των ασθενέστερων εργασιακά συναδέλφων και η υπεράσπιση του δικαιώματος  ενιαίων εργασιακών σχέσεων γίνεται ένα κορυφαίας σημασίας ζήτημα.
·    Με τις πρόσφατες δικαστικές αγωγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης κράτος και κεφάλαιο επιδιώκουν να καταργήσουν την έννοια της κοινωνικής ασφάλισης.  Η σύνταξη χαρα-κτηρίζεται …«ετεροχρονισμένη αμοιβή» και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. (Ο νέος εφιάλτης λέγεται «επαγγελματικά ταμεία»). Ταυτόχρονα αμφισβητείται η προστασία της μητρότητας και βάλλονται τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των γυναικών με το ευτελές πρόσχημα της… «ισότητας ανδρών-γυναικών»
Και τώρα;
Είναι αλήθεια  ότι  η απεργία της 25ης  Φλεβάρη  έχει τα γνωστά χαρακτηριστικά μίας  εθιμοτυπικής , άσφαιρης , ανώδυνης  «απεργίας».
Το πρώτο επίμαχο ζήτημα είναι η θλιβερή  λογική κρατικής συνδιαχείρησης, που αναδεικνύεται από τις συνεντεύξεις και τα Δελτία Τύπου (3/2/09) της ΑΔΕΔΥ. Πρόκειται γιά μία ύπουλη εμπλοκή των  εργαζομένων σε κινητοποιήσεις για την… «αναβάθμιση» της Δημόσιας Διοίκησης.  Οι διεκδικήσεις  πρέπει να αφορούν το μισθό, τη σύνταξη, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την περίθαλψη. Τα υπόλοιπα είναι προσπάθειες αποπροσανατολισμού που υπονομεύουν σοβαρά την επιτυχία των αγώνων.
Το δεύτερο επίμαχο ζήτημα είναι , οι  απεργίες να οργανώνονται με διαδικασίες βάσης. Αν μένουν υπόθεση μόνο των εκλεγμένων συνδικαλιστών , τότε θα καταλήγουν στις συνηθισμένες διαμαρτυρίες αμφίβολης αξίας. Η παθητικοποίηση , η  ιδιώτευση και η αποστράτευση των εργαζομένων δεν αντιμετωπίζονται  με διαδικασίες κορυφής.
Το τρίτο ζήτημα είναι ,  οι απεργίες να γίνονται με όρους μάχης : Οι άνθρωποι της εργασίας  να σκληρύνουν τη στάση τους απέναντι στο κεφάλαιο και το κράτος.
Η απάντησή μας , λοιπόν ,να είναι :  Δεν χαρίζουμε σε κανένα  το δικαίωμα  να  μιλά και να δρά εξ ονόματός μας. Απεργιακές επιτροπές  εκλεγμένες από Γενικές Συνελεύσεις, που θα προετοιμάζουν την επιτυχία της κάθε  απεργίας και  θα εμποδίζουν  κάποιες σημαντικές  δημόσιες υπηρεσίες να λειτουργήσουν. Κάθε  απεργία πρέπει να έχει  κόστος γιά  το κεφάλαιο και το κράτος.
·    ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ  ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ !
·    ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ !  ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ !
·    ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
·    ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ
·    ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΜΗΡΟΙ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ.
ΝΑ ΠΑΥΣΕΙ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗ
·    ΕΞΩ ΟΙ ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ  ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ – ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ  ΟΙ  ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ  ΤΗΣ Κ.ΚΟΥΝΕΒΑ
·    ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗ
·     ΔΩΡΕΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ , ΝΤΟΠΙΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ.
·    ΜΟΝΙΜΗ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
·    ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ – ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ

«Πρωτοβουλία για την αυτοοργάνωση στην εκπαίδευση»