Η απεργία της 1ης Δεκεμβρη 2011

               Η  απεργία  της 1ης  Δεκέμβρη  2011 όχι μόνο δε συνέβαλε στην ανάπτυξη του κινήματος αλλά αντίθετα  την έβλαψε. Μεταξύ αυτών που “δήλωσαν απεργοί” την ημέρα αυτή,  μάλλον υπάρχουν  αρκετοί  που  έμειναν με  ένα  πικρό αίσθημα.   Εχασαν ενα ημερομισθιο, το οποιο δεν πηγε στον αγωνα (π.χ. δεν το πρόσφεραν στους απεργούς  χαλυβουργούς) χωρίς  κανένα αποτελεσμα.   Παρά την απωλεια  του ημερομίσθιου το σχολείο  τους  λειτούργησε.

Οι συνδικαλιστικές παρατάξεις  επιμένουν ότι την ημερα της απεργίας πρεπει να δηλώνουμε απεργοί και να χάνουμε ημερομίσθια, γιατί πρέπει να φανεί  η αντίθεσή μας στην κυβερνητική πολιτική. Καλούν ακομα και τους αδειούχους (πχ. ασθενείς) εργαζόμενους να δηλωσουν “απεργοι” για να εχουμε «υψηλά ποσοστά συμμετοχής στην απεργία και ετσι να φανεί καθαρά η καταδικη της κυβερνητικής πολιτικής». Αφαιρούν όμως έτσι απο την απεργία το πραγματικό της περιεχομενο.

Λεγοντας “απεργια” οι συνδικαλιστικές παρατάξεις δεν εννοούν  παρεμπόδιση της λειτουργίας  της  επιχείρησης ή της δημόσιας υπηρεσίας, αλλά   καταδίκη  της  κυβερνητικής πολιτικής.  Η  άποψη  αυτή  ουσιαστικά μετατρέπει τις απεργίες σε άσφαιρες  διαμαρτυρίες.

Την ημέρα της απεργίας δεν έχει ουσιαστικά καμία αξία αν θα δηλώσουμε ή οχι απεργοί, αλλά  αντιθετα εχει αξία να εμποδίσουμε τη λειτουργία της επιχείρησης ή της δημοσιας υπηρεσίας. Όποιος  την ημερα της απεργίας  μενει  στο σπίτι του και δε συμμετέχει σε απεργιακές δράσεις και διαδηλώσεις είναι  ίσως προτιμότερο να δηλώσει « ασθενής»  παρά «απεργός».  Ας δηλώσει ασθενής και ας προσφέρει  το ημερομίσθιο   στον αγώνα καποιων άλλων εργαζομένων  ή στο απεργιακό ταμείο του συνδικάτου του. Κάθε δήλωση οτι  απεργούμε,  η οποια όμως  δε συνοδεύεται απο  δράση  με στοχο την  παρεμπόδιση της λειτουργίας του σχολείου,  είναι μάλλον χαμένο ημερομίσθιο…

Γιατί  όμως η ηγεσία  της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ  απέφυγε  να κηρύξει  συνέχιση της απεργιας στις 19-20 Οκτωβρη (τοτε υπηρχε ενα ανερχομενο και πολυ μαζικό κινημα)  και  καθήλωσε τα πάντα για 40 ημερες;   Και αφού καθηλωσε τα παντα για 40 ημέρες μετά   γιατί επέλεξε την  1η  Δεκεμβρη;;  Γιατί μια 24ωρη απεργία  σε ασχετη ημερομηνία;;

H επιλογή της ημερας (1/12/11) πρεπει να μας κανει  ιδιαιτερα καχυποπτους, γιατί “φροντιζει” να εχει απόσταση ασφαλειας απο την 6η Δεκεμβρη. Αν ήθελαν να φουντώσει το κίνημα θα επέλεγαν ως ημερα 24ωρης πανεργατικής απεργιας την 7η Δεκεμβρη, ετσι ωστε να γινει ουσιαστικά διημερη κινητοποιηση νεολαιας – εργαζομενων. Αλλωστε  οι ημερες  συζήτησης και ψηφισης του προϋπολογισμού ήταν 6-8 Δεκέμβρη.  Με τους όρους  λοιπόν  που κηρύχτηκε και έγινε αυτή  η απεργία  μαλλον  αποδείχτηκε  μια ύπουλα μεθοδευμένη πραξη της συνδικαλιστικής ηγεσίας που ωφέλησε την κυβέρνηση Παπαδήμου, παρά μία πραξη αντίστασης  που  ειχε στοχο να  χτυπήσει την κυβερνηση….

Μπροστα λοιπόν στη θλιβερή πραγματικοτητα της απόφασης   για μία ασφαιρη 24ωρη απεργια την 1η Δεκεμβρη και δεδομενου οτι οι τοπικες ΕΛΜΕ και δασκαλικοι συλλογοι δεν καλεσαν  καμία συνέλευση μάχης για να οργανωθεί η περιφρούρηση της απεργίας εγκαταλείποντας τον κάθε εκπαιδευτικό την Πεμπτη το πρωι στη μοναξιά του, μαλλον  επρεπε  να κρατησουμε μια αντιφατική σταση ως εξης:  Την ημερα αυτη  ο στόχος μας έπρεπε  να είναι  η οσο γινεται μεγαλυτερη αναστατωση και παρεμποδιση στη λειτουργία των επιχειρήσεων αλλά και των δημόσιων υπηρεσιών με όσο γίνεται λιγότερο κόστος για τους εργαζόμενους

Αυτό  για τους εκπαιδευτικούς σημαίνει:

  • Πρωτα-πρώτα όσοι έχουμε αποφασίσει να απεργήσουμε ερχόμαστε πρωι-πρωι στο σχολείο μας για να επηρεάσουμε όσο μπορουμε περισσότερο τα πραγματα, εξοπλισμένοι με προκηρύξεις, αφίσες και ίσως πανό.   Απεργία δε σημαίνει οτι μένουμε στο σπίτι μας.
  • Οπου μπορούμε κλείνουμε τα σχολεία με πρωινή απεργιακή φρουρά, στην οποια συμμετέχουν και αλληλέγγυοι ( συνταξιουχοι, συγγενικά προσωπα των εργαζομενων…)  και καλουμε τους εκπαιδευτικους του σχολειου να στηριξουν τον αποκλεισμό, αλλά να μη δηλωσουν απεργοί για να μη γινει κράτηση στο μισθό τους.
  • Αν οι μαθητές μας εχουν αποφασίσει να κάνουν αποχή  και πορεία, τοτε ερχόμαστε πρωι-πρωι στην εισοδο του σχολειου μας με πανο και ισως  ντουντούκα,  δηλώνουμε απεργοι, καλουμε ολους τους συνάδελφους να δηλωσουν απεργοί και συμμετέχουμε χωρις καμια επιφυλαξη στη μαθητικη πορεία.  Εχει  ιδιαίτερα  μεγάλη  σημασία να είμαστε ως απεργοι πρωι-πρωι στο σχολειο μας και να στηριξουμε τους μαθητές μας, αν θέλουν να κάνουν πορεία.
  • Στα δημοτικά και τα νηπιαγωγεία, αν μπορούμε να συμφωνήσουμε με το σύλλογο γονέων, καλουμε τους γονεις να ελθουν το πρωι της  24ωρης απεργίας  στο σχολειο και να κανουμε ολοι μαζί ( μαθητες-δασκαλοι- γονεις ) τοπικη διαδηλωση.
  • Αν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα απο ολα αυτά, τότε επιστρατεύουμε τον “αθεμιτο τροπο”, να δηλωσουμε ασθένεια την ημερα της απεργιας ή κατι παρόμοιο, ετσι ωστε να  συμβάλλουμε  στην παρεμπόδιση  της λειτουργιας  του σχολειου, χωρις ομως να υποστούμε περικοπή μισθού.

Γενικά η στάση μας την ημέρα μιας σποραδικής 24ωρης απεργίας  αμφίβολης αποτελεσματικότητας  μαλλον πρεπει να ειναι :  «ΟΥΤΕ ΑΣΚΟΠΑ ΧΑΜΕΝΑ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ – ΟΥΤΕ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ». Οι εργαζόμενοι σε καθε επιχείρηση και καθε δημόσια υπηρεσία γνωρίζουν καλύτερα απο τον καθένα πως μπορουν με «θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους» να εμποδίσουν τη λειτουργία της επιχείρησης ή της υπηρεσίας. Ας  επιλέξουν λοιπόν τον τρόπο με τον οποίο θα καταφέρουν να εμποδίσουν τη λειτουργία της υπηρεσίας με το μικρότερο δυνατό κόστος….

Πρωτοβουλία για συνελεύσεις βάσης στην εκπαίδευση

Δεκεμβρης    2011                                                       http://ekpaideysi.espivblogs.net

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *