Για τις επιθέσεις σε Πετράλωνα, Ν. Κόσμο και Θεσσαλονίκη
Φασίστες και μπράβοι της νύχτας σε ανοιχτή τρομοκρατική δράση
Μπορεί τα γεγονότα να μην συνδέονται άμεσα μεταξύ τους, όμως η χρονική τους σύμπτωση όσο τυχαία μπορεί να είναι δείχνουν ότι το φασιστικό -και όχι μόνο- παρακράτος έχει αποθρασυνθεί εντελώς. Ας τα πάρουμε με τη σειρά:
1. Παρασκευή 20/11/09 στις 3 π.μ, μπράβοι της νύχτας σπάνε την πόρτα της εισόδου της πολυκατοικίας του σ. Γιάννη Γιαννατσή ρίχνοντας εύφλεκτο υλικό και βόμβα μολότοφ, με αποτέλεσμα το ισόγειο του κτιρίου να τυλιχτεί στις φλόγες. Ο σ. Γ. Γιαννατσής είναι μέλος του «ΕΕΚ τροτσκιστές» με έντονη δράση στα Πετράλωνα. Η επίθεση συνδέεται με τη δράση του στη τοπική κίνηση πολιτών, η οποία εναντιώνεται στην επέκταση νυχτερινών μαγαζιών στη συγκεκριμένη γειτονιά, οι ιδιοκτήτες των οποίων κόβουν θάμνους, γκρεμίζουν παρτέρια καταλαμβάνοντας κάθε ελεύθερο χώρο. Οι δράστες μάλιστα της μαφιόζικης επίθεσης δε διστάζουν να στείλουν τελεσίγραφο λίγες ώρες μετά, προειδοποιώντας τον Γιαννατσή ότι την επόμενη φορά θα τον κάψουν ζωντανό μαζί με την οικογένειά του.
2. Δευτέρα 23/11, 9.30μμ στο Νέο Κόσμο στις εργατικές πολυκατοικίες πίσω από το ξενοδοχείο Intercontinental. 40 φασιστόμουτρα κραυγάζοντας «έξω οι ξένοι» με κράνη επιτίθενται με βόμβες μολότοφ και χειροβομβίδες κρότου λάμψης κατά δύο καταστημάτων που ανήκουν σε άραβες μετανάστες. Από την επίθεση τραυματίζονται τουλάχιστον 3 άραβες και οι δύο μεταφέρονται στο νοσοκομείο. Τα δύο μπακάλικα καταστρέφονται ολοσχερώς και οι συμμορίτες φεύγοντας ληστεύουν και τις ταμειακές μηχανές τους. Η αστυνομία φτάνει λίγο αργότερα για να συλλάβει τελικά… 7 άραβες μεταξύ των οποίων και ο ένας ιδιοκτήτης του μπακάλικου και δύο έλληνες που μάλλον συμμετείχαν στην επίθεση και κρύφτηκαν στην πολυκατοικία. Η αστυνομία έσπευσε να προκαταβάλει να αποφανθεί αφενός ότι οι δύο έλληνες βρέθηκαν τυχαία στην περιοχή και δε συνδέονται με την επίθεση αφετέρου ότι η επίθεση έγινε από «άλλους αλλοδαπούς και αφορά ξεκαθάρισμα λογαριασμών». Η φασιστοσυμμορία της «χρυσής αυγής» έσπευσε και αυτή να επιβεβαιώσει στην ιστοσελίδα της τα λεγόμενα της αστυνομίας.
3. Τρίτη 24/11, λίγο πριν τις 4 τα ξημερώματα στη Θεσσαλονίκη (περιοχή ΧΑΝΘ) ισχυρός εκρηκτικός μηχανισμός καταστρέφει το ισόγειο στέκι «Buena Ventura» στον οποίο συμμετέχει και η Αντιεξουσιαστική Κίνηση-Αλληλεγγύη. Το στέκι βρίσκεται σε ένα στενό δρόμο με αποτέλεσμα να πολλαπλασιαστεί η ισχύς της έκρηξης και να σπάσουν τα τζαμιά των γύρω πολυκατοικιών όπως επίσης και τα παρακείμενα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Επιπλέον θραύσματα σφηνώθηκαν σε απόσταση αναπνοής σε τοίχο δωματίου όπου μέσα κοιμόταν ένα βρέφος.
Παρατήρηση 1η: Κανένα επίσημο ΜΜΕ δεν ανέφερε το παραμικρό για αυτές τις δολοφονικές τρομοκρατικές επιθέσεις. Στα δελτία των 8μμ απόλυτη σιγή. Όλα αυτά τα καθάρματα που ξεσηκώνουν τον κόσμο για τα Εξάρχεια, τα σπασμένα τζάμια των τραπεζών, τους «ληστές με τα μαύρα» και τους «πυρήνες της φωτιάς» τώρα παριστάνουν τους κινέζους. Φαίνεται ότι αυτή η βία για τους εκατομμυριούχους γκεμπελίσκους δημοσιογράφους είτε δεν υπάρχει είτε είναι και δικαιολογημένη. Ακόμα και αν αναφέρουν κάτι σπεύδουν αμέσως χωρίς καμία διασταύρωση να παπαγαλίσουν τα σενάρια της ασφάλειας. Στη Θεσσαλονίκη σύμφωνα με τον Παπαδάκη επιτέθηκαν “άλλοι αναρχικοί”. Στους άραβες επιτέθηκαν “άλλοι αλλοδαποί”, όπως και στην Κούνεβα, όπως και στις απαγωγές των πακιστανών. Τα ίδια λέγανε και τότε. Ότι την Κούνεβα την έκαψε κάποιος πρώην φίλος της, ενώ οι πακιστανοί επιδίδονται στο σπορ της αλληλοαπαγωγής, για να αποδειχτεί στη συνέχεια ότι απλώς έδιναν χρόνο στους δράστες για να εξαφανίσουν τα ίχνη τους.
Παρατήρηση 2η: Το υπουργείο του Χρυσοχοϊδη μπορεί να άλλαξε όνομα και από «δημόσιας τάξης» να έγινε «προστασίας του πολίτη» αλλά δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να επαναλαμβάνει τα κόλπα του Πολύδορα και του Μαρκογιαννάκη. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Η στάση της αστυνομίας κατά τη διάρκεια της πορείας του Πολυτεχνείου δεν αφήνει καμία αμφιβολία περί αυτού. Το ασφυκτικό πρέσινγκ στο μπλοκ των αναρχικών και των αντιεξουσιαστών κατέληξε στο προσχεδιασμένο παιδομάζωμα επί της Λ. Αλεξάνδρας εκατοντάδων νεαρών αφού πρώτα εγκλωβίστηκαν από ισχυρές δυνάμεις ΜΑΤ, Ζ και Δ της αστυνομίας. Και ενώ πρόκειται για τρία ανοιχτά τρομοκρατικά χτυπήματα κανένας εισαγγελέας, δικαστής κρατικής ή «ανεξάρτητης αρχής» δεν κουνιέται για να διατάξει έστω και για τα μάτια του κόσμου μια έκτακτη έρευνα για να αποκαλυφθούν οι δράστες και μάλιστα όταν αυτοί συνεχίζουν θρασύτατα να απειλούν ότι την επόμενη θα κάψουν ζωντανούς ανθρώπους. Και ο Χρυσοχοϊδης που δήθεν θα αποτάξει όσους αστυνόμους συνεργάζονται με φασιστικές συμμορίες, ενώ συλλαμβάνει αντιεξουσιαστές έξω από τα στέκια τους για δήθεν συμμετοχή σε ένοπλες οργανώσεις, εξακολουθεί να διώκει διαδηλωτές με τον κουκουλονόμο, ενώ υποτίθεται είναι υπό κατάργηση, δεν μπαίνει καν στον κόπο να ψελλίσει μια κουβέντα έστω και για πιθανή σχέση των φασιστών με τις ρατσιστικές επιθέσεις στο Ν. Κόσμο ή τη βομβιστική επίθεση της Θεσσαλονίκης. Το μήνυμα προς το φασιστικό υπόκοσμο και τους μπράβους της νύχτας είναι ξεκάθαρο: Κάψτε τους, λεηλατείστε τους, ανατινάξτε τους, σκοτώστε τους και εμείς θα λέμε ότι «ξεκαθαρίζονται λογαριασμοί».
Παρατήρηση 3: Επειδή διάφορα ακούγονται τόσο για τη φύση των επιθέσεων, όσο και για τις «ευθύνες» που πρέπει να αναλάβει το «υπουργείο προστασίας του πολίτη», έχουμε να πούμε τα εξής: Και οι τρεις είναι τρομοκρατικές επιθέσεις με δράστες παρακρατικούς δολοφόνους άσχετα αν αυτοί είναι φασίστες ή μπράβοι της νύχτας ή και τα δύο μαζί. Και στις τρεις ο ρόλος της αστυνομίας είναι τέτοιος που δικαιολογημένα κανείς μπορεί να υποθέσει ότι συγκαλύπτει τους δράστες. Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και η πολιτική ηγεσία της αστυνομίας.
Μ’ αυτή την έννοια είναι αφελές να καλλιεργούνται πάσης φύσεως αυταπάτες ότι το επίσημο κράτος «πρέπει», «οφείλει», «έχει καθήκον» να προστατεύσει τα στέκια, τους αγωνιστές ή οποιονδήποτε άλλον μετανάστη ή ενεργό πολίτη από τη μαφιόζικη φασιστική παρακρατική τρομοκρατία, όπως επίσης και κάθε εκδήλωση του κινήματος (όπως για παράδειγμα την πρόσφατη συναυλία στον Αγ. Παντελεήμονα).
Αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί κάθε έννομο μέσο, να γίνουν μηνύσεις και να αναζητηθούν όλες οι ποινικές, αστικές και διοικητικές ευθύνες όχι μόνο των δραστών αλλά και κάθε ηθικού αυτουργού. Όποιος τα αρνείται αυτά δήθεν για «λόγους αρχής», απλώς αφήνει τους δράστες να τη σκαπουλάρουν χωρίς κανένα κόπο. Η χρήση των αστικών δικαιωμάτων δεν υποκρύπτει καμία αυταπάτη για τον αστικό νόμο και ιδιαίτερα για τους μηχανισμούς του.
Όμως αυτό δεν έχει καμία σχέση με την αυτοάμυνα του κινήματος και κάθε συλλογικότητας που δραστηριοποιείται πέριξ αυτού. Το καθήκον αυτό δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια κανενός υπουργείου και καμίας «νόμιμης εξουσίας». Είναι καθήκον των οργανώσεων της αριστεράς και όλων όσων στέκονται απέναντι στα αφεντικά και το αστικό κράτος και εν πάση περιπτώσει όσων αντιλαμβάνονται ότι τα λεγόμενά τους αν δεν είναι μόνο βερμπάλες, θα πρέπει να συνοδεύονται και από μια ανάλογη οργανωτική υπευθυνότητα. Και απαιτεί όχι απλώς καταγγελίες, ούτε μόνο δηλώσεις αλληλεγγύης, αλλά πρακτικά μέτρα που δε θα αφήνουν περιθώρια δράσης σε οποιαδήποτε παρακρατική φασιστική συμμορία.
[σημειωση: Ο “μηχανισμος” που χρησημοποιηθηκε ειναι ιδιος με αυτον που μπηκε, πριν λιγο καιρο, στη Μακρυγιάννη 17, στο στεκι των αγωνιστικων κινησεων (που μεχρι πριν λιγο καιρο ηταν ο χωρος της ΑΚ θεσσαλονικης).